De Nederlandse oud-wielrenner Hennie Kuiper stelde vorige week zijn boek ‘Hennie Kuiper. Kampioen Wilskracht’ voor in de Paterskerk van Roeselare, waar het plaatselijke wielermuseum tijdelijk gehuisvest is. Koers en sacraliteit gaan hand in hand en in deze unieke locatie blikte Kuiper samen met boezemvriend, oud-ploegmaat en oud-ploegleider José De Cauwer terug op de tijd van toen. Uiteraard haalden ze een resem anekdotes opnieuw boven. “Als hij naar mij geluisterd had, was niet Thévenet maar Hennie de winnaar van de Tour van 1977”, grijnst De Cauwer.
Hennie Kuiper is bij de jeugd geen klinkende naam zoals Merckx of Hinault maar dat is onterecht! De Nederlander won in 1972 als amateur het Olympisch kampioenschap in München en hij versloeg in 1975 de Belgen op eigen grond in Yvoir en werd zo wereldkampioen. Hij kroonde zich meermaals tot Nederlands kampioen op de weg en zelfs in het veld. Hij finishte 2 keer als 2e in de Tour en won ritten in zowel Tour als Vuelta. Daarnaast won hij klassiekers: Ronde van Vlaanderen, Ronde van Lombardije, Parijs-Roubaix én Milaan San-Remo. Hennie Kuiper mag je dan ook met recht en rede bestempelen als 1 van de grootheden van de wielersport: een Nederlandse Flandrien als het ware.
Verdiende wereldkampioen in Yvoir
José De Cauwer had zijn aandeel in de de successen van Kuiper, eerst als ploegmaat en later als ploegleider. In 1975 leerde hij Kuiper kennen op de winterstage van hun toenmalige ploeg Frisol. “Er was onmiddellijk een klik, een vorm van wederzijds respect voor elkaar”, weet de Belgische tv-commentator nog. “Die band is er nu nog steeds. Ik nam hem in de ploeg wat in bescherming tegen de andere Nederlanders. De Amsterdammers lachten met hem als boerenzoon, maar ik had onmiddellijk door wat voor motor Hennie had.”
“Ook Roger De Vlaeminck verklaarde me gek dat ik voor Kuiper ging knechten. ‘Alé Cauwer, knechten voor Kuiper! Zijt ge zot!’, zei hij. Na het wereldkampioenschap in Yvoir moeten ze zuur gelachen hebben. ‘Die dekselse Kuiper toch niet!’ Hennie was die dag gewoon de beste. Rond die wedstrijd heerst er tot op vandaag nog de mythe dat de Belgen elkaar in de vernieling gereden zouden hebben en dat Kuiper daardoor kon wegblijven. Volledig fout! Ze konden Hennie gewoon niet meer bijbenen. Dat was Hennie ten voeten uit. Als hij zijn dagje had, was hij gewoon niet te kloppen. Een grote meneer.”
Dekselse Tour van 1977
Hennie Kuiper looft José De Cauwer nog steeds om zijn kwaliteiten als ploegmaat en als ploegleider. “Zelf vind ik de term meesterknecht wat te weinig”, zegt de Nederlander op zijn beurt. “José was echt het brein van de ploeg. Hij zag ook dat ik aanleg had voor de klassiekers. Hij zei me dat ik vroeger moest beginnen trainen in het seizoen en dat ik effectief die klassiekers aankon. Door hem heb ik mij in de 2e fase van mijn carrière ook gefocust op de eendagswedstrijden en koersen als Ronde van Vlaanderen (in ’81, red) en Parijs-Roubaix (in ’83, red) gewonnen. José en ik hebben ook nooit ruzie gehad.”
Waarop De Cauwer antwoordt: “Maar na de 1e rit in de Tour van ’77 was ik toch wat kwaad op hem. Ik wist dat het die dag gevaarlijk zou zijn en ik wou hem vooraan houden. Ik rijd 3 keer met hem naar voren en 3 keren volgt hij mij niet. Dan dacht ik gewoon ‘foert’. Wie werd er later bij een valpartij opgehouden? Juist, Hennie! En hij verloor er domweg 30 seconden. Hennie zou later de Tour als 2e eindigen op 48 seconden van Thévenet. Als Hennie naar mij geluisterd had, was niet Thévenet maar hij de winnaar van de Tour van 1977.”
Daarop pikt Kuiper onmiddellijk in: “Ik voelde me die dag gewoon ongelofelijk goed. Niets of niemand kon me bedreigen. Na de rit dacht ik gewoon ook: ‘Jammer, maar dat haal ik nog wel in. In de bergen zal er met minuten gegooid worden’. Achteraf gezien had José weer maar eens gelijk. Ik heb vrede genomen met het feit dat ik de Tour nooit gewonnen heb. Bij het maken van het boek kwam ik pas ten volle tot besef wat ik allemaal gepresteerd heb en daar ben ik echt fier op”, besluit Kuiper.
Lees zijn boek!
‘Hennie Kuiper. Kampioen Wilskracht’ is nu te koop. Het boek telt 432 bladzijden met 100’en schitterende en veelal unieke foto’s. Het voorwoord werd geschreven door niemand minder dan Eddy Merckx. Het boek kwam er door een samenwerking tussen tussen Hennie Kuiper, Joop Holthausen, Jacob Bergsma & Bjorn Kuiper.
Daarnaast is er een luxe-editie beschikbaar waarvan er maar 1.860 exemplaren zijn. Het boek wordt genummerd en op naam besteld en daarnaast geleverd in een cassette. Naast het gesigneerde boek krijg je ook een aantal Hennie Kuiper items uit de ‘Schatkamer van Hennie Kuiper’.
De standaardeditie kost €49,95 en de luxe-editie €79,95, inclusief verzendkosten (binnen Nederland).
Lees zeker ook eens het verhaal over de boerderij van Hennie Kuiper! Klik hier!
