L’Enfer du Nord mène au Paradis, kopte een digitaal scherm aan de parochiekerk in Hallaar, de deelgemeente van Heist-op-den-Berg die de thuis was van Michael Goolaerts. Het afscheid aan de 23-jarige renner van Veranda’s Willems-Crelan was dan ook hartverscheurend.
Van Belgisch bondsvoorzitter Tom Van Damme tot Tourbaas Christian Prudhomme, van Lottochef Marc Sergeant tot gewezen bondscoach Wilfried Bomans. Van zijn manager Jef Van den Bosch tot zijn vaste fysiotherapeut Tim Aerts. Van collega’s Joeri Calleeuw en Brecht Ruyters tot gewezen ploegmakkers Milan Menten en Robbe Ghys. Ondanks het lopende koersseizoen zat de kerk afgeladen vol en ook buiten was er een kleine mensenmassa opgedaagd. Michael Goolaerts was dan ook een heel geliefd gezicht in de koers en ver daarbuiten.
Hartverscheurend moment toen 6 ploegmaats van Michael de kist naar binnen droegen – en een uur of 2 later weer naar buiten, dat was zo mogelijk nog confronterender. Geen idee waar Zico Waeytens, Sean De Bie, Dries De Bondt, Senne Leysen, Stijn Devolder en Elias Van Breussegem de kracht vandaan hadden gehaald. Dat er bittere tranen vloeiden was dan ook niet meer dan normaal. Respect.
De plechtigheid had alles wat het moest hebben: het team en de familie en vrienden op de 1e rijen, mooie muziek die perfect bij de goedlachse geaardheid van Michael past en heel mooie woorden die hem ook op deze manier zullen doen herinneren. Onder meer van Dries De Bondt en teamtrainer Kristof De Kegel. Zoals ook werd omschreven: Michael heeft gevochten als een leeuw, maar de finish van zijn droomkoers zou hij niet bereiken.
En dus blijft hij voor altijd in ons hart.
Bedankt voor alle mooie momenten, Michael. Het ga je goed.