Helemaal terug van weggeweest – al was ze nooit écht weg. Toch was de dagoverwinning van Kaat Hannes in de hoog aangeschreven Tsjechische etappewedstrijd Gracia Orlová opmerkelijk. Hoewel de Antwerpse Defensie-topsporter voor een clubteam rijdt – het Zeeuwse Jos Feron Lady Force – ligt ze nog altijd in de bovenste schuif van de bondscoach.
“Ik investeer al zo lang in de koers en dan doet het enorm deugd wanneer dat loont”, spreekt Laat Hannes gevleugelde woorden na haar terugkeer uit Tsjechië. “Na 2 ronden was er een bonificatiespurt en ik wist dat die belangrijk was voor het klassement, gezien alles nog kort op elkaar stond”, zegt de Kempische. “Boven was het echt koers en nadat het stil was gevallen, ben ik weggereden. Eerst waren we met 3, dan met 4 en uiteindelijk met 10 vrouwen. Dan wist ik dat we wel eens vooruit zouden kunnen blijven, wat uiteindelijk ook lukte.”
Sprint afgemaakt
Voormalig Met haar snelle benen had Kaat Hannes uiteraard goede papieren in deze slotetappe, al moet je het natuurlijk altijd nog afmaken. “Ik wist dat ik een goede kans had, maar ik had wel wat schrik van Alice Maria Arzuffi, die me even voordien verbaasd had in de bonificatiespurt. De sprint om de zege ging lichtjes bergop en dus koos ik aan de voet van de helling het wiel van de Italiaanse. Ze ging iets te vroeg aan, waarna de Oostenrijkse Ritter erover ging en op 200 meter ben ik zelf aangegaan om het af te maken.”
Hoewel ze dus niet meer bij een UCI-team zit, verbaast het Hannes niet dat ze nog steeds tot de Belgische selectie behoort van bondscoach Ludwig Willems. “Dat speelt in principe geen rol”, zegt ze. “Ik heb dit seizoen al goed gepresteerd en de bond is ook altijd blijven geloven in mijn kunnen. Dus nee, ik ben zeker niet verrast.”
Alleen nog ups
Anno 2016 werd Hannes Belgisch kampioene op de weg aan de boorden van Les Lacs de l’Eau d’Heure. Winnen in de Gracia Orlová is haar beste performance sindsdien. “Het BK staat in mijn ogen nog een treetje hoger, ook al is de Gracia Orlová een internationale koers”, zegt ze. “Maar dat neemt niet weg dat ik hier heel gelukkig mee ben. Het is niet altijd makkelijk geweest de voorbije periode, ik heb de voorbije jaren met veel ups en downs gereden. Ook daarom doet dit deugd.”
“Ik wil dan ook mijn directe entourage bedanken, de mensen die dicht ij mij staan en die altijd in mij zijn blijven geloven. Onder meer dus de federatie, maar ook Defensie, waardoor ik nog steeds ene topsportstatuut heb. Ik sta nu wel waar ik zou willen staan als renster, denk ik. Ik heb afgelopen winter ene grote stap heb gezet. Ik ben anders gaan trainen en kom beter voor de dag in de wedstrijden. Ik kan nu mee koers maken waar ik dat vroeger nog niet kon. Dat is plezanter dan te moeten aanklampen.”
Fotomateriaal: Josef Vaishar/Cycling.photography.