Vorig jaar reed Tom Pidcock vaak al zijn tegenstanders op een hoopje, zowel in het veld als op de weg. Zo won de jonge Brit als 2e jaars junior onder meer Parijs-Roubaix en werd hij wereldkampioen in Bergen, Noorwegen. Dit jaar zoekt hij zijn draai bij de beloften en dat zorgt voor heel leerrijke ervaringen, maar natuurlijk ook voor veel minder glans.
Pidcock heeft zijn 1e winter onder de vleugels van Sven Nys erop zitten en focust nu dus al enkele maanden op de weg. Zaterdag reed hij onverwacht de Heylen Vastgoed Heistse Pijl met zijn Britse ploeg Team Wiggins. “Het was heel leuk om in België op de weg te koersen”, zegt hij. “Maar het was ook warm en dus lastig. In de laatste ronde zat ik boven op de top van de berg iets te ver naar achter om beter te kunnen doen dan mijn 6e plaats. Maar ik was hier niet bepaald voor een resultaat, gewoon om de koersen hier te leren aanvoelen. En ik heb wel wat geleerd, ja: dat er hier veel putten in de weg zitten; ik heb 2 keer een wiel gebroken.” (lacht)
Eigen grond
Eind mei werd Pidcock nog 24e in Parijs-Roubaix, wel als debuut bij de beloften. Vorig jaar won hij de Helleklassieker nog bij de juniores. “Bij de beloften gaat het er echt veel sneller aan toe”, beweert hij. “De koers wordt ook veel harder gemaakt, ik heb er afgezien als nooit tevoren. Bovendien zijn mijn tegenstanders nu sterker, en wat me nog opviel: de teams werken er veel beter samen dan bij de juniores het geval is. Daarnaast is het tactisch een heel ander spel. Ik ben in een andere wereld terechtgekomen.”
Pidcock reed met zijn nationale ploeg onlangs ook op eigen bodem de Tour de Yorkshire. Letterlijk, want hij is geboren in Leeds, stad in Yorkshire met een klein half miljoen inwoners. “Gewoon briljant om voor eigen volk te kunnen koersen”, zegt hij. “En de mensen stonden er massaal langs de kant van de weg, genieten. Het was heel erg leuk om voor een doorwinterde prof als Ben Swift (30, Team Emirates, red) te kunnen rijden, hij was daar onze kopman. Maar het feit dat er zoveel WorldTour-teams aan de start stonden, maakte het heel leerrijk. De beste manier om bij te leren.”
WK of niet?
Het veldritseizoen is nog ver weg, en ook het WK op de weg in Innsbruck moet het misschien stellen zonder de juniorenwereldkampioen aan de start. “Geen idee of ik daar naartoe zal gaan”, geeft Pidcock toe. “Het parcours en het feit dat ik bij de beloften tegen sterkere concurrenten moet opboksen, leggen de kaarten anders. Het is nog te vroeg om daar mee bezig te zijn. Ik wil eerst andere doelen stellen.
Maar intussen heeft hij het wel naar zijn zin bij Team Wiggins. “Een ploeg met allemaal Britten”, glundert hij. “Iedereen spreekt Engels als moedertaal en dat maakt het voor mij toch wat comfortabeler. Het zorgt er ook voor dat de sfeer wat relaxter is. I enjoy it.”