De Vlaamse heuvels uit de Ronde van Vlaanderen en de Omloop Het Nieuwsblad, om maar 2 koersen te noemen, kent iedereen wel. Wij gingen op zoek in de Vlaamse Ardennen naar verrassend straffe hellingen die ongetwijfeld elke fietsfanaat warm maken maar die nog niet zo bekend zijn. Of wat dacht u van Boelarebos, Fortuinberg, Fiertelmeers en Riekestraat? 1 ding hebben ze gemeen: een peloton langs sturen, zou tot ongelukken leiden. Dat is dan ook de enige reden waarom ze een pak minder gekend zijn.
Fortuinberg in Ronse
Wie langs de Ninoofsesteenweg van Brakel naar Ronse rijdt, kan op een bepaald moment – op grondgebied en dus dicht bij Ronse – rechts af meteen de Kanarieberg (lees hier) op. Veel minder gekend is echter de Fortuinberg, die je kan bereiken door aan de voet van de Kanarieberg links de IJsmolenstraat in te rijden. Je kronkelt even langs het Vlaamse land en kunt dan rechtsaf. Het straatnaambordje ‘Fortuinberg’ verraadt waar je moet zijn. Het gaat meteen lichtjes omhoog, je volgt rechts en ziet op je rechterkant een privévijver, waar met wat geluk de zonnestralen in weerkaatsen. Daarna begint het echte werk.
Je houdt links aan en gaat de Houtstraat in, waarna het meteen steil bergop gaat. Links is bos, rechts heb je een open overzicht op de plaatselijke weiden. De percentages zijn enorm hoog, ook wanneer je denkt dat er even verderop een lichte nivellering volgt. Schijn bedriegt daar, want het blijft behoorlijk pijn verbijten. Wie nog de energie heeft, moet zeker eens achterom kijken voor het prachtige uitzicht. Als je voor je uit de weide met wandelpad ziet, heb je de tussentijdse top bereikt. Er is een knikje naar beneden, waarna je op het T-punt rechts af moet het Muziekbos in. Je fietst hier als het ware tussen een soort wallen. Boven kan je profiteren van je geslaagde beklimming in Bistro De Boekzitting – aan de top van de Kanarieberg. Daarvoor houd je rechts aan en zet je gewoon je weg even verder.
Boelarebos in Overboelare
Ten zuiden van Geraarsbergen ligt deelgemeente Overboelare, waar je het Boelarebos terugvindt. Wanneer je vanuit het noorden de Denderrivier over rijdt, ligt op je rechtse kant taverne ‘t Bruggenhuis. Je rijdt door tot het rondpunt en gaat vervolgens rechtdoor. Hier begint het al een beetje te stijgen. Op de rechtse kant heb je Taverne Hacienda, met een grote speeltuin voor de kinderen. Die grenst al aan het Boelarebos zelf. Het bospad is net breed genoeg voor een auto, maar een slagboom houdt het gemotoriseerd verkeer hier buiten. Met de fiets kan je er wel makkelijk langs. Het loopt meteen wat op, rechts en links kan je ook het bos induiken voor een echte herfstwandeling.
In deze periode ligt het pad bezaaid met goudgele en ook wel groene bladeren, maar die maken het niet gevaarlijk om te fietsen. Ook de beperkte boomwortels die door het asfaltoppervlak van het pad komen, zijn niet hinderlijk. De weg loopt met enkele halve kronkels zo’n 600 meter rechtdoor. Vooral het 2e deel is erg pittig. Uiteindelijk is het toch gemiddeld 9 procent klimmen. Aan het einde ga je de slagboom langs en krijg je nog een kleine strook plaatselijke kasseien onder de wielen geschoven. Het leuke aan deze klim is dat je echt volledig in een bos fiets. De zon kan hier en daar door de bomen komen piepen, maar voorts rijd je de helling eigenlijk in een soort natuurlijke cocon.
Leuke plaatsen voor een pitstop: Taverne ‘t Bruggenhuis of Taverne Hacienda.
Riekestraat in Ronse
Misschien wel dé verborgen parel van de Vlaamse Ardennen, die Riekestraat. Als je vanuit de richting van Deerlijk langs Berschemsesteenweg (N36) richting Ronse komt, kan je aan Frituur De Klijpe links af de Mussenstraat in. Je gaat de 1e links de Ossenstraat in en vervolgens kan je de 1e rechts meteen beginnen klimmen. Met de kerk in de rug kan je de koeien horen loeien. Het pad kronkelt door de grasweiden gezellig naar boven met hier en daar een klein knikje. Even voorbij Vakantiehuis De Rieke volg je links aan het straatnaambordje Scherpenberg.
Je volgt 100 meter en maakt je dan rechts op voor een kuitenbijter met pieken tot 17 procent. Het begint nog redelijk op het gemak, maar al snel is deze helling langs een smal pad niet te versmaden. Het 2e deel van de Riekestraat hakt er echt wel in. Na de stevigste knik blijft het goed omhoog gaan. Van kasseien blijf je gespaard, maar qua lastigheidsgraad scoort deze Vlaamse helling toch wel hoog. Boven roept een frisse pint in Café Molen ten Hotond – grondgebied Kluisbergen, je hoeft gewoon maar de Zandstraat over te steken.
Fiertelmeers in Ronse
Aan de zuidzijde van de Hotondberg in Ronse heb je ook nog de Fiertelmeers, een zijstraat van de Kruisstraat. Je rijdt er meteen in en gaat op het T-punt links af. Je voelt het zachtjes aan klimmen. Een paar honderd meter verder wordt het pittiger. Je draait scherp links en vervolgens rechts terwijl het blijft klimmen. Het stuk gaat rechtdoor maar er zit wel een stevige knik in. De open weides even verderop bieden wat verse lucht. Op het hoogste punt van de gewone weg kan je links de weg in dalende lijn terug volgen via de Kappellestraat.
Wat de Fiertelmeers echter bijzonder maakt, is dat je op dat punt rechts het bos in kunt. Het is een weg die niet toegankelijk is voor gemotoriseerd verkeer en al snel blijkt ook waarom. Het is er smal en hobbelig. Het asfalt is niet in schitterende staat en vaak zitten de valkuilen onder de bladeren. Het is wel erg mooi en wie graag klimt, zal hier zeker zijn hartje kunnen op halen. Voor wegfietsers is dit wel een tricky stuk, gezien de aanzienlijke kans op een platte tube. De durvers wagen het erop! Voor mountainbikers is dit een fabelachtig stukje, met stukken die vlot tegen de 20 procent gaan. De Fiertelmeers komt net als de Riekestraat uit in de Zandstraat, op een boogscheut van Café Molen ten Hotond.
