De voorbije winters konden de veldritfans zich opwarmen aan de beloftevolle prestaties van de intussen 21-jarige Johan Jacobs uit Middelkerke. De Zwitser ruilde zijn thuisland al op jonge leeftijd voor België om het hier te maken als crosser – en ook voor de liefde (lees hier). Het veldrijden zegt hij echter definitief vaarwel, om zich vanaf deze winter toe te leggen op een carrière op de weg. De beloftenploeg van Lotto Soudal geeft hem alvast de kans om de voorjaarscoureur in hem verder te ontwikkelen.
Johan Jacobs: “Ik was al een tijdje aan het twijfelen. De voldoening die ik voelde na een wegwedstrijd had ik in de cross maar zelden. Bij de junioren had ik al getoond dat ik op beide vlakken redelijk uit de voeten kon. Zo werd ik eens 10e in het algemeen klassement van de sterk bezette Tour du Pays de Vaud, een wedstrijd voor de Nations Cup in de Zwitserse Alpen en Jura, en veroverde ik een 4e plaats in de Ronde van Vlaanderen voor junioren. Ook de voorbije 2 seizoenen bij de beloften liep het heel goed op de weg. Het jaar nadat ik ziek was, kon in mij in West-Vlaamse kermiskoersen scherp zetten voor een deftige Ronde van Luik. Door mijn goede prestaties daar mocht ik weer naar de grote ploeg van Pauwels Sauzen-Vastgoedservice (en niet langer de jeugdvariant Balen BC, red).”
“2018 overtrof dat zelfs. Ik kon me geregeld tonen in grote wedstrijden, in de Ronde van Namen kon ik zelfs een rit winnen en 3 dagen de leiderstrui houden. Deze zomer had ik dan ook nog eens contact met de Zwitserse bondscoach op de weg, die wou me er graag bij voor de voorjaarsklassiekers bij de beloften, waardoor ik dan koersen als Gent-Wevelgem en Ronde van Vlaanderen kan rijden. Daarnaast maak ik ook deel uit van de generatie rond beloftenwereldkampioen Marc Hirschi, Gino Mäder en Patrick Müller, die het WK in Innsbruck domineerden met 3 top 10-plaatsen. Dat geeft me vertrouwen in mijn mogelijkheden op de weg.”
Tandoperatie
Johan Jacobs: “Na de voorbije superzomer was mijn vorm goed en verwachtte ik elk weekend mee te doen voor het podium. Na een slechte première in Geraardsbergen was er geen sprake van paniek, want mijn 1e cross is nooit goed. Ik was klaar voor het crossseizoen, na een week keihard te trainen in Zwitserland startte ik sterk in Illnau. Ik reed in de kopgroep in het begin van de wedstrijd naast mannen als David van der Poel, Simon Zahner, Marcel Wildhaber en Dieter Vanthourenhout. Na enkele ronden kwamen ik en Simon met elkaar in aanraking op een stuk asfalt en kletste ik vol de nadars in. Ik reed de wedstrijd nog uit, maar dat had ik achteraf gezien misschien beter niet gedaan. De weken erna waren de hel, ik geraakte niet vooruit en sukkelde van de ene kleine blessure in de andere.”
“Mentaal was het ook heel zwaar: ik had er alles voor gedaan en plots leek het of ik 3 maanden niet had gefietst. Ik gaf mezelf tot aan het EK, als ik dan weer plezier had en normaal kon rondrijden, was het goed. Maar dan erna moest ik ook nog eens onder het mes voor een operatie aan mijn tanden en lag ik sowieso al een week aan de kant. Liever uitrusten en weer goed opbouwen naar een mooie zomer dan in de winter van het ene in het andere kwaaltje sukkelen, dacht ik. De mogelijkheid om met de nationale selectie de voorjaarsklassiekers te rijden, deed me al langer twijfelen over mijn toekomst in het veld.”
Lotto Sudal
Johan Jacobs: “Bij Pauwels Sauzen-Vastgoedservice en Creafin-Tüv Süd – de ploeg waar ik voor zou uitkomen – vonden ze het uiteraard jammer, maar ze steunden me wel in mijn beslissing. Tom (ploegleider Vannoppen, red) kent mij al langer, we komen goed overeen. Ook hij kon zich vinden in mijn keuze, want hij was er bij geweest tijdens het merendeel van mijn wegwedstrijden. Op het moment dat ik beslist had te stoppen met het veld, had ik nog geen wegploeg. Dat was dus een beetje een sprong in het diepe. Maar via mijn manager kwam ik dus in contact met Kurt Van de Wouwer van Lotto Soudal U23.”
“Ik moet nog een beetje mijn draai vinden op de weg, maar gezien mijn lichaamsbouw zouden de voorjaarskoersen me wel moeten liggen – al ben ik ook niet bang van een beetje klimwerk. Ik wil komend seizoen vooral weer plezier hebben in het koersen, veel leren en goed trainen. Dan komen de uitslagen vanzelf. Natuurlijk ga ik de modder wel missen, maar hard op die pedalen stoempen zal op de weg ook wel lukken.”