Vorig jaar klopte Nathalie Bex als 1e jaars belofte stevig op de deur en wist zich meteen te kronen tot Belgische kampioene tijdrijden. Ze was outstanding en hield 46 seconden voor op haar leeftijdsgenote Alana Castrique. De Henegouwse heeft het afgelopen jaar een ferme stap gezet en droogde Bex dit keer zelf af.
Het tijdrijden is iets wat de talentvolle Alana Castrique bijzonder goed afgaat. Vorig jaar werd ze op het BK nog 10e bij de elites, en dat als 1e jaars belofte. Haar nationale titel bij de beloften in Sint-Lievens-Houtem is dan ook verre van een verrassing, al diende ze wel af te rekenen met dat andere toptalent uit de Vlaanders: Nathalie Bex. Maar Bex moest 40 seconden prijsgeven en zo werd de genaturaliseerde Britt Knaven op haar 1e Belgisch kampioenschap nog 2e, op 16 seconden van Castrique.
“Het spreekt voor zich dat ik bijzonder tevreden ben met mijn Belgische 3-kleur”, spreekt de laureate. “Mijn voorbereiding op dit BK, 1 van mijn hoofddoelen dit seizoen, verliep nochtans niet van een leien dakje. In nauwelijks een maand tijd werd ik 3 keer ziek. Eerst had ik last van een longinfectie, daarna kreeg ik griep en alsof dat nog niet genoeg was moest ik nog afrekenen met rhinopharyngitis, een acute vorm van sinusitis. Maar een geluk bij een ongeluk worstelde ik me daar allemaal goed door en had het uiteindelijk niet al te veel effect op mijn conditie.”
Cash
Haar tijdrit deelde ze perfect in. “Klopt”, geeft Castrique graag toe. “Ik wist dat ik in het 1e rondje niet té diep mocht gaan, want anders moest ik dat in het 2e deel misschien bekopen. Stilvallen in het laatste deel richting finish, dat betaal je op een kampioenschap altijd cash. Maar ik deed het goed en hield genoeg voorsprong op Britt Knaven. Ik wist dat zij zeer sterk voor de dag zou komen, maar het was wel Bex waar ik het meeste voor vreesde. Nathalie was in de testtijdrit in Montenaken in maart immers nog een halve minuut sneller dan mij.”
Knappe zege en veel emoties na de aankomst, maar Alana Castrique blijft wel bescheiden. “Ik denk dat ik gewoon een heel goeie dag had”, zegt ze. “Winnen was geen droom, want ik wist dat ik dat in me had. Maar je moet het natuurlijk nog altijd klaarspelen. Langs de andere kant is de tijdrit wel een discipline waar ik verder wil naar toe werken in de toekomst. Voor dit seizoen hoop ik nog een sterk BK op de weg te rijden en zou ik graag geselecteerd worden voor zowel EK als WK. Als dat lukt, zal het alweer een mooie jaargang zijn geworden”, beseft ze.
“Tot hiertoe is een 23e plaats in Nokere Koerse mijn beste resultaat van het voorjaar, wat grotendeels te wijten is aan de korte periodes dat ik niet op m’n best was door ziek te zijn. Je ziet dus dat er nog een verschil is met de oudere vrouwen – de echte elite – maar ik voel me wel comfortabel in het peloton, hoor.