Niemand die weet wat de Sloveen bezielde, toen hij in de slotmeters van het WK tijdrijden plots in de weg van winnaar Rohan Dennis kwam rijden. Hij reed hem net niet van zijn sokken om uiteindelijk anoniem 12e te worden. Het was de climax van 3 dagen wereldkampioenschappen waarin werkelijk alles kon gebeuren.
Een Russin die verkeerd rijdt, maar toch wint. Een Italiaan die bij de start zijn pedaal breekt, maar toch wint, een plonspartij voor gevorderden, een Amerikaanse die alle gevestigde waarden verrast en een Australiër op de fiets van een andere ploeg. Dit wereldkampioenschap wielrennen blinkt al dagen uit in spraakmakende verhalen en toen moest Primoz Roglic nog komen.
Toch even herhalen: Roglic won ruim een week geleden de Vuelta nadat hij eerder dit jaar al 3e werd in de Giro en elke rittenkoers won waarin hij aan de start stond: Romandië, Tirreno-Adriatico, UAE Tour. De Sloveen kreeg al weken alle aandacht en was voor sommigen ook de topfavoriet voor de wereldtitel in het tijdrijden. Toen hij na enkele kilometers al achter lag op het schema van John Archibald – een onbekende Brit die om bizarre redenen als referentie werd gebruikt, niet te verwarren met Shane Archbold – werd duidelijk dat hij de regenboogtrui niet zou veroveren.
Geen vernedering
In plaats van rustig zijn tijdrit uit te rijden, besloot Roglic het anders aan te pakken. Toen Dennis hem onderweg naar de wereldtitel passeerde – hij was 3 minuten na de Sloveen vertrokken – besloot Primoz in het spoor van de latere winnaar te blijven. Met 4 seconden achterstand ging hij de laatste 500 meter in. Met een finale sprint kwam de Vuelta-winnaar zowaar weer op gelijke hoogte met de Australiër. Terwijl Dennis het zegegebaar maakte, reed Roglic onhandig aan zijn zijde.
In vervlogen jaren durfden gedubbelden bij het veldrijden wel nog eens wachten op de winnaar zodat ze netjes in beeld kwamen bij de aankomst. Daar waren echter nobodies bij op die manier hun ‘5 seconds of fame’ vergaarden. Het laatste wat Roglic nodig heeft, is dergelijke aandacht. Hij geldt als 1 van de toppers van het huidige peloton. Ook voor zijn ereplaats moest hij het niet doen, want Roglic eindigde als 12e, net voor… John Archibald. Een ongekend eergevoel dus maar? Het zal dat wel zijn. Roglic wordt niet graag vernederd, al is dat ook niet het juiste woord na 3 weken afzien in de Vuelta. Rare jongen, die Sloveen.