Kevin Pauwels stopte eind vorige winter met professioneel veldrijden, en dat na een prachtige carrière van liefst 11 seizoenen. De Stille van Kalmthout stond lange tijd nummer één op de UCI-ranglijst en won 2 keer de Wereldbeker. Door zijn afscheid brak er ook een andere tijd aan voor zijn vaste mecanicien Bart Risbourg.
Pauwels was 34 toen hij in februari 2019 afscheid nam van de cross. “Het hing natuurlijk al een paar jaar in de lucht dat het wel eens zijn laatste jaar zou kunnen zijn”, licht Risbourg toe. “Eens de 30 voorbij weet je dat het einde nadert voor een profsporter. We hebben er veel over gepraat, ook met teambaas Jurgen Mettepenningen. Het moment was gekomen, denk ik. Bijna 35, dat is mooi om er mee te stoppen. Of ik graag had gehad dat hij er nog een jaartje had bijgedaan? Goh, je moet een keer stoppen, hé. Een jaar meer of minder, dat maakt niet zoveel uit. Hij heeft nu wat meer rust rond zijn hoofd en dat doet hem wel deugd.”
Iserbyt
“Het 1e wat Kevin gedaan heeft na zijn carrière, is een crossmotor kopen”, lacht Risbourg. “Dat wilde hij al lang, maar hij mocht niet van thuis. In het weekend gaat hij nu vaak in de bossen crossen op specifieke motorcrossparcoursen. Maar het blijft wel vrijblijvend, het is niet zo dat hij ambitie heeft om wedstrijden te gaan rijden. Hij wil nu vooral wat ontspannen na zijn lange carrière.”
Risbourg werkt al jaren voor de ploeg van Jurgen Mettepenningen maar trok in de wedstrijden wel steeds voluit de kaart van Kevin Pauwels. Toen Pauwels stopte, vroeg Eli Iserbyt om tijdens de wedstrijden op vaste basis zijn fietsen te doen. “In de week kan ik ook de andere renners hun fiets doen, maar in het weekend is het nog enkel voor Eli, ja. Hij heeft me dat zelf gevraagd, en ik doe dat met plezier.”
Dat Iserbyt nu plots veel begint te winnen bij de elite, is volgens Risbourg wel toeval. Maar zijn er veel verschillen tussen de fiets klaar zetten van Kevin Pauwels of die van Eli Iserbyt? “Ja, die van Eli is 2 maten kleiner, hé”, grapt Risbourg. “En Kevin was linkshandig, Eli rechts. Daar moet je natuurlijk op letten. Maar Eli is ook een heel dankbare jongen. Het voelt soms wel een beetje vreemd nu Kevin er niet meer bij is. Dat Eli nu vaak wint, doet me ook wel wat terugdenken aan de topperiode van Kevin. Dat is een goed gevoel, hé. Want evident is het niet: je moet er altijd veel voor doen, ook als het niet goed gaat.”
Koppenberg
Het contact tussen Risbourg en Pauwels is intussen echter verre van verwaterd. “We hebben natuurlijk nog veel contact, sturen geregeld berichten naar mekaar. Het is wel wat minder dan vroeger natuurlijk, omdat we elkaar toch iets minder ‘automatisch’ tegenkomen. Kevin werkt nu als zelfstandige voor de ploeg als mecanicien. Hij is deze zomer een paar keer mee geweest naar rittenkoersen op de weg. Hij doet dat goed, ja. Logisch ook, hij was als crosser zelf ook al enorm veel bezig met zijn eigen fiets. Je moet die profs niet te veel meer leren, zeker Kevin was er na een paar koersdagen al volledig mee weg. Hij helpt nu vooral in de service course om de fietsen op te bouwen.”
Op de cross hebben we Pauwels dit seizoen nog niet gezien. “Dat klopt”, grijnst Risbourg. “Hij wil wel graag komen, maar hij is bang dat er hem veel mensen zullen aanspreken. Iedereen weet dat die drukte niet zo zijn ding is. Dat houdt hem momenteel wat weg van het veld. Het is net de aandacht die hij ab-so-luut niet mist na zijn carrière. Maar hij moet binnenkort toch maar eens meekomen, ja. Pushen wil ik hem zeker niet doen, maar ik zal hem wel een goeie zet geven om eens me te gaan. Normaal ging hij er op de Koppenberg al bijzijn, maar met het slechte weer is hij toch maar thuis gebleven. Nog even geduld dus.”