Wielrenners hebben vandaag en morgen geen idee wanneer hun volgende koers is en dus is het moeilijk focussen. Sommigen zetten door – zoals de profs, die geen andere keuze hebben. Anderen verleggen de focus. Eliterenner zonder contract Niels Platteau richt zich op zijn job in de ouderenzorg en zet zijn carrière on hold.
Je werkt in een rusthuis. Wat doe je precies?
Niels Platteau: “Ik werk als ergotherapeut in het woonzorgcentrum Meredal in Mere. Wij onderhouden de alledaagse handeling van onze bewoners en staan in voor een kwalitatieve daginvulling. Wij zorgen samen met het hele team voor een huiselijke sfeer binnen het rusthuis, waarbij we onze bewoners helpen waar nodig en stimuleren om zo zelfstandig mogelijk te zijn.”
Wat verandert deze coronasituatie voor jou in de praktijk?
Niels Platteau: “Het brengt uiteraard heel wat met zich mee, zo zijn wij genoodzaakt zoals alle andere rusthuizen in België om onze deuren volledig te sluiten voor bezoek. Dat zorgt ervoor dat onze bewoners fysiek geïsoleerd worden van hun familieleden. Iets wat uiteraard voor niemand prettig is. We proberen het contact wel verder te onderhouden via mail, telefoon en videogesprekken. Verder worden ook extra maatregelen getroffen binnenhuis en zijn de dagelijkse groepsactiviteiten momenteel niet meer van toepassing. Dat zijn allemaal maatregelen opgelegd door de overheid die dan ook strikt worden nageleefd. Dit is voor niemand leuk, maar momenteel voor alle partijen wel de gezondste situatie. Ik vraag dan ook aan iedereen deze maatregelen toch te respecteren in deze moeilijke periode.”
Heb je al opmerkelijke situaties meegemaakt?
Niels Platteau: “Ik merk heel veel warmte en respect van buitenaf. Zo werden er reeds kaartjes gemaakt voor onze bewoners en komen er brieven en lekkers toe. Allemaal kleine gebaren die heel veel deugd doen. Verder gaat het leven in ons rusthuis gewoon verder en maken wij er het beste van.”
Werk je nu meer of minder en hoe zien jouw dagen er uit?
Niels Platteau: “Momenteel zijn mijn uren nog steeds hetzelfde. Ik start om 8 uur en eindig met werken om 16u36. Uiteraard zien mijn dagen er nu anders uit aangezien er momenteel geen groepsactiviteiten zijn. Samen met mijn collega’s fungeer ik nu vooral als contactpersoon en medium tussen onze bewoners en familie. Ook de dagelijkse zorgtaken blijven uiteraard bestaan en wij zorgen nog steeds voor heel veel leven en plezier in ons rusthuis. Dat gebeurt op verschillende creatieve manieren.”
Krijg je het nog gecombineerd met trainen?
Niels Platteau: “Momenteel is fietsen bijzaak. Ik fiets vooral voor mijn plezier en omdat ik eigenlijk niet kan leven zonder competitie. Dat is de aard van het beestje, zeker? Ik werk fulltime, dus doorgaans is het al moeilijk om alles te combineren. Ik maak minder trainingsuren dan collega-renners, maar dat maakt niet dat ik minder plezier heb, integendeel! Ik blijf uiteraard wel rustig verder trainen nu, om mijn conditie te onderhouden, maar voorlopig zijn mijn gedachten toch bij onze bewoners en hun familie. Ik doe mijn werk graag en heb een speciale band met de bewoners. Ik zal er dan ook alles aan doen om het voor hen zo aangenaam mogelijk te maken.”
Knaagt de onzekerheid over wat de komende weken komen gaat?
Niels Platteau: “Ik bekijk de situatie van dag tot dag, zoals de meeste zorgverleners, denk ik. De opgelegde maatregelen volgen en onze job blijven uitvoeren zoals het hoort, is de boodschap. Niemand kan voorspellen wat er allemaal gaat gebeuren. Ik panikeer niet snel, maar ben wel nuchter genoeg om te beseffen dat het 5 voor 12 is als je ziet wat er allemaal in de wereld gebeurt. Ons rusthuis is momenteel een veilige omgeving, we doen er dan ook alles aan om dit zo te houden!”
Verandert deze situatie iets voor jouw sportieve plannen of niet?
Niels Platteau: “Uiteraard, maar dat is niet alleen omdat ik werk in de zorgverlening. Ik denk dat elke sporter momenteel zijn sportieve plannen in het water ziet vallen. Maar het zou egoïstisch zijn om daar prioriteit van te maken. De gezondheid van de mensheid is momenteel het enige wat telt. Het wordt tijd dat we allemaal op dezelfde lijn gaan staan en hard aan hetzelfde zeel trekken! Iedereen moet even door die zure appel bijten, deze zal later nog zo zoet smaken. Wij als zorgverleners kunnen mensen reden, maar momenteel is ieder mens hiervoor verantwoordelijk. Hou jullie dus alstublieft aan de regels, jullie helpen er elkaar mee! Uiteraard kunnen we nog buiten gaan fietsen. Met een frisse neus halen is niets mis, ook ik doe dit nog, maar doe dit niet meer in groep en hou het veilig!”