Nadat we in deze reportage de theorie hebben verklaard, pakken we het hier praktisch aan. Tubelesskit klaar, vodjes, alcohol. We kunnen aan de slag.
Eerst reinigen we het velgbed met alcohol. Zo blijven er geen vetsporen over die het lint slecht laten kleven. Remreiniger is overigens ook op alcoholbasis en dus prima te gebruiken. Eens de velg goed gereinigd is, kunnen we het lint leggen. Ik start altijd goed 15 cm van het ventielgat. Trek het lint goed strak aan, maar overdrijf ook niet. Wanneer je weer aan het ventiel bent, ga je aan de andere kant dan waar je begonnen bent nog zowat 15 cm verder. Zo liggen er over de ventielopening nu 2 stukken afdichtingslint.
Het uiteinde snijden we schuin af. Wanneer er een klein stukje zou loskomen, blijft er nog altijd een heleboel raakoppervlak over die voor een goede hechting zorgt. Daarna duw je het lint goed aan. Doe dit met je vingers en kijk of er zich nergens luchtbelletjes vormen. Moest dat wel zijn, dan bewerk je die even met je duimen om ze aan de zijkant te laten verdwijnen. Met een warme priem maak je het gat voor het ventiel. De priem hoeft niet perfect de diameter van het ventiel te hebben, maar te groot mag die zeker niet zijn.
Afwasmiddel
Leg nu de band op de velg. Duw de band naar het midden van het velgbed zodat hij wat kan zakken en zich aan de andere zijde makkelijker laat opleggen. Tubelessbanden zijn meestal wat stugger, dus let er op dat hij goed in het midden ligt. Wanneer je nu de andere zijde wil opleggen, is het belangrijk dat je de band van 2 zijden tegelijkertijd naar het nog op te leggen stuk duwt. Zo schuift de band mooi naar beneden en wordt het geen gevecht om dat laatste stukje op de rand te wippen. Mocht het toch zo zijn, dan helpt een druppeltje afwasmiddel of een bandentang ook een eind. Heb je banden die echt moeilijk op te leggen zijn, dan is het te hopen dat je nooit meer lek rijdt. Of je zorgt voor een klein tooltje zoals de VAR RP-42500 dat je mee kan nemen in je achterzak of fietstasje.
Nu pompen we de band op. Let er op dat die zich min of meer op de juiste plaats op het velgbed bevindt. Wanneer de lucht makkelijk kan ontsnappen, kan je blijven pompen tot het niet meer leuk is. Het makkelijkst doe je dit met een compressor. Met een gewone pomp wil het ook wel lukken en met een boosterpomp is het helemaal geen probleem. Maar we hebben ons zo een goedkoop ding uit de bouwmarkt aangeschaft en gebruiken deze compressor ook bij het poetsen van de fiets. Zo kan je het zand tussen de kleine spleetjes of de ketting uitspuiten en naderhand kan je hem ook droogspuiten. Nadat de band zich heeft gezet, laat je hem best even ronddraaien om te zien of hij goed op zijn plaats zit. Bij sommige banden hoor je de band even knallen als hij op zijn zitting springt, maar dat is niet altijd het geval. Dus, geen probleem als hij dat niet doet.
Latex spuiten
Daarna laat je de band weer af en draaien we de ventielkern uit het ventiel. Je kan de lucht er ook uit laten door de ventielkern uit het ventiel te draaien, maar wanneer je dit voor de 1e keer doet, is het belangrijk dat je dit gecontroleerd doet. Voor je het weet, draai je de kern er helemaal uit en blaast de ontsnappende lucht die ergens naartoe waar je hem pas na een lange, door vloeken begeleide zoektocht terugvindt. Waarop je bedenkt dat er in je oude binnenbandje nog zo een onding zit.
Nu spuiten we met de spuit de latex in het bandje. We plaatsen het ventielkern weer op zijn plaats en pompen de band weer op. Ga niet hoger dan de aangegeven maximum druk. Dan nemen we het wiel horizontaal voor ons en schudden met de band. We verplaatsen onze handen enkele keren en draaien de band ondersteboven. Zo wordt het hele contactoppervlak van de velg met de band met latex bevochtigd. En kan de latex het eventuele lek opvullen. Je band even laten ronddraaien is minder effectief, zeker als je dit te snel doet. De latex wordt dan tegen het loopprofiel gezwierd en niet of onvoldoende op de plaats waar de lucht kan ontsnappen: tussen band en velg.
Nu laten we de band een nachtje staan. Zo zijn we er de volgende dag zeker van dat alles naar behoren gelukt is. Mocht hij toch wat druk verloren hebben, maar niet helemaal plat zijn, dan is het voldoende om hem even bij te pompen. De latex heeft zijn werk immers gedaan en de gaatjes gedicht. Let er trouwens op dat je het ventiel steeds naar onder draait als je je fiets stalt. Dan loopt die leeg. Wanneer je ventiel boven staat, druppelt er immers wat latex in en loop je het risico dat je ventiel verstopt.
Geen bommetjes
Rest nog de vraag wat dan de nadelen zijn. Bijvoorbeeld wanneer je de band opnieuw moet vullen. Wanneer je met de band schudt en niets meer hoort, wil dat zeggen dat de latex op is of verhard is. Tijd dus om opnieuw te beginnen. Te grote scheurtjes kunnen niet gedicht worden en dan komt het vertrouwde binnenbandje nog steeds van pas.
Ook het gebruik van een bommetje en latex gaan niet altijd samen. Wanneer je de CO2 in de band laat lopen, koelt het gas door de ontspanning heel fel af. Dat kan ervoor zorgen dat de latex kristalliseert en verhardt. En dus niet meer effectief is wanneer je lek rijdt. Maar wanneer je de druk rustig laat oplopen en de temperatuur dus niet te laag wordt, stelt dat probleem zich niet.
Kortom, of je al dan niet overschakelt naar tubeless moet je zelf beslissen. Voor velen wegen de voordelen meer door dan de nadelen. Lijkt het je toch wat te link en wil je het niet zelf proberen, dan is er natuurlijk altijd nog de fietsenmaker die het graag voor je zal doen. Hoe dan ook, het vermindert alleszins de kans op een telefoontje: “Schat, ik sta op de hoek van….”