Rasmus Tiller, als u er nog nooit van had gehoord, dan kent u hem nu zeker wel. De kersverse winnaar van Dwars door het Hageland werd al een tijdje aangekondigd als de nieuwe Noorse stormram en maakt het dit jaar helemaal waar. Nochtans begon de 24-jarige Viking pas laat met wielrennen en zette hij deze winter een stapje terug. “Niet iedereen ontwikkelt zich op hetzelfde tempo, ik heb gewoon mijn tijd genomen”, vertelt hij in een uitgebreide babbel met WielerVerhaal.
Jeugdheld
Pas op zijn 16e begon Tiller met wielrennen. “Ik sloot me aan bij de wielerschool in Lillehammer en leerde op die manier trainen voor de koers. Vervolgens startte ik in mijn 1e wedstrijden, maar het duurde een tijdje voor ik echt op niveau raakte.”
Als 2e jaars junior viel Tiller toch al op met een 4e plaats in de tijdrit van de Niedersachsen-Rundfahrt en een 10e plaats tegen de klok in de Nations Cup in Morbihan. Op dat moment was de krachtpatser nog vooral een specialist-tijdrijden.
Als jonge Noor zag Tiller vaak de werken van Hushovd, maar hij had op dat moment een andere held. “Ik was vooral fan van Edvald ‘Eddy’ Boasson Hagen”, vertelt hij over die periode. “Hij was toen echt een topper en de laatste 2 jaar kreeg ik ook nog eens de kans om aan zijn zijde te mogen rijden. De held van weleer is sindsdien een echte vriend geworden.”
1e podium in Vlaanderen
Bij de beloften eindigde Tiller in 2016 knap als 5e op het kampioenschap van Noorwegen, achter 4 renners van Team Joker. Vervolgens finishte hij in de Arctic Race of Norway als 8e in de openingsetappe tussen de profs. “Die moeten we hebben”, dachten ze bij de hoog aangeschreven Joker-ploeg. Een jaar later kwam hij er uit aan de zijde van onder meer Tobias Foss, Carl Fredrik Hagen en Kristoffer Halvorsen, op dat moment de regerende wereldkampioen bij de U23.
Tiller bleef stappen zetten in de goede richting. Voor het eerst toonde hij ook dat hij het werk in Vlaanderen aan kan. Zo werd hij 3e in de Kattekoers. “Ik hou echt van het Vlaamse werk”, geeft hij met de glimlach aan. “Ik droom ervan om in die richting te blijven evolueren en op een dag op het podium te staan van een grote klassieker. Natuurlijk is het WK in Leuven dit jaar ook bijzonder aantrekkelijk. Het is wel wat anders dan het Hageland, maar ik hoop op zijn minst deel uit te maken van de Noorse selectie.”
Noors kampioen
Later in 2017 werd Tiller verrassend kampioen van zijn land bij de profs door Sven Erik Bystöm te verslaan in een sprintje met 3. Een jaar later werd hij in de prachtige kampioenstrui van zijn land 5e in de Tro-Bro Léon. Die prestatie herhaalde hij dit jaar. Rasmus houdt dus van de wedstrijden over onverharde wegen. “Dat is het echte wielrennen”, grijnst hij. “Wedstrijden als het Hageland, de Tro-Bro Léon en de Samyn – waarin hij dit jaar 2de werd na Tim Merlier – liggen me gewoon heel erg goed.”
In 2019 en 2020 proefde Tiller bij Team Dimension Data en opvolger NTT Pro Cycling al van het WorldTour-niveau, maar dat werd een tegenvaller. “Niet iedereen is hetzelfde”, onderstreept hij. “Ik ben blij dat ik nu eindelijk een paar goede resultaten kan neerzetten. Bij Uno-X krijg ik veel vertrouwen en mag ik altijd mijn eigen kans gaan. In de WorldTour is dat anders. Misschien dat ik in de toekomst terug de stap zet, al is dat natuurlijk wat iedereen wil.”
Voorlaatste bocht
De Noor zit dus best wel goed bij de formatie uit zijn thuisland en dat bleek ook al uit de contractverlenging die de dag voor Dwars door het Hageland werd aangekondigd. Op papier blijft Tiller tot 2024 bij het team van sportdirecteur Kurt-Asle Arvesen. “Ik kan hier op de juiste manier groeien en rijd een geweldig seizoen. De ploeg is bezig met een erg mooi verhaal en ik voel me hier gewoon goed. Ik moet niet per se vertrekken. Misschien rijden we volgend jaar nog een mooier programma.”
Tiller zegevierde dus in Dwars door het Hageland nadat hij op de Allerheiligenberg gewoon de sterkste was. “Ik had de finale van vorig jaar herbekeken en wist dat ik in de voorlaatste bocht de kop moest nemen. Het is lastig om op te schuiven wanneer je benen blokkeren, maar ik heb het toch mooi waargemaakt”, vertelt hij daarover. “Dit is mijn mooiste overwinning tot dusver. What’s next? Je weet nooit wat de toekomst brengt”, blijft hij bescheiden.
