“Elk jaar keek ik samen met mijn jongere broer Pierrik naar de Tour. Ik had nooit gedacht ooit zelf mee te kunnen doen. Het is mijn grote droom om een rit te winnen als eerbetoon aan mijn grootste supporter”, zo staat te lezen op de website van de Canadees Hugo Houle (30). Mooi, maar tegelijkertijd ook erg droevig. Pierrik overleed in 2012 bij een aanrijding door een dronken chauffeur.
Hugo Houle groeide op in het kleine dorpje met de naam Sainte-Perpétue, bij Quebec. Nadat hij op zijn 9e startte met triatlon, ontdekte hij op zijn 14e dat hij talent had in het wielrennen. Bij de Club Cycliste Vélocité Drummond reed hij zijn 1e wedstrijden en stond hij meteen geregeld op het podium. Zo wekte hij de aandacht van het gerenommeerde Louis Garneau-Crocs. Met dank aan de begeleiding van Louis Garneau werd hij in 2008 kampioen van Canada en mocht hij ook deelnemen aan het WK in Zuid-Afrika.
De Canadees bleef altijd studeren aan de politieschool, maar besloot in 2010 toch vol voor een wielercarrière te gaan. Met succes, want in 2012 werd hij zowaar 4e op het WK voor beloften in Valkenburg na een verbluffende Lutsenko, Coquard en Van Asbroeck. Met een profcontract bij AG2R op zak ging hij de winter in. Helaas werd die volledig verwoest door een gitzwarte gebeurtenis.
11 maanden cel
Pierrik Houle was 19 toen hij op 21 december 2012 ging joggen in de straten van zijn geboortedorp. Chauffeur Guy Richard was even ervoor dronken achter het stuur gekropen. Het kwam tot een aanrijding en de jonge broer van Hugo liet daarbij het leven. Toen de jongeman maar niet thuis kwam, was het Hugo zelf die hem ging zoeken. Hij vond hem levenloos aan de kant van de weg. In 2015 werd de chauffeur veroordeeld tot 11 maanden gevangenis. Irrelevant voor de familie Houle, want de jongste telg zou nooit meer terugkeren.
Sindsdien rijdt Hugo rond met een missie. Hij wil absoluut een rit winnen voor zijn broertje. Telkens wanneer het peloton door Frankrijk rijdt, denkt hij aan hun jeugd, toen ze samen opleefden wanneer ze de wedstrijd op televisie konden volgen. Het was doorgaans nog vroeg in Canada en later zouden ze ook samen de fiets op kruipen. Pierrik zou zijn oudere broer echter nooit aan het werk zien in de Tour.
3e Tour
Houle maakte uiteindelijk zijn 1e droom waar in 2019. Toen stond hij voor het eerst aan de start van de Ronde van Frankrijk. Hij werd 15e in Parijs, zijn beste resultaat. Natuurlijk zou hij nog eens terugkomen voor meer. Vorig jaar deed hij het al een pak beter. 15e, 16e, 15e, 11e, 17e en uiteindelijk ook nog 7e in Sarran, Houle was bijzonder regelmatig. Ook dit jaar doet Hugo Houle het niet slecht. Hij werd 12e in de zware etappe naar Le Creusot en kreeg de strijdlust in de 10e etappe na een lange vlucht met Tosh Van der Sande.
Wie het verhaal van Hugo Houle kent, wil maar 1 ding: dat hij op een dag zijn droom mag waarmaken. Hij is het toonbeeld van het Tourpeloton waarin iedereen een verhaal met zich meedraagt. Velen hebben een grote droom, slechts weinigen maken die waar. Dat Hugo 1 van hen mag zijn, voor Pierrik.