Deceuninck-Quick.Step, vanaf 2022 Quick.Step-Alpha Vinyl, verlegt stilaan zijn grenzen en wil in de toekomst op zoek naar glorie in de Grote Rondes. Maar het blijft uiteraard ook een klassieke ploeg en dat was in 32021 ook goed te zien. Na de annulaties van onder meer Tour Down Under, Vuelta a San Juan en Tour Colombia begon het aan zijn gekende zegereeks. Sterke man Patrick Lefevere blikt terug en kijkt ook, na het afhaken van sponsor Deceuninck, naar de nabije toekomst.
Deceuninck-Quick.Step zette het voorbije wegseizoen een sterke ploeg in de noordelijke klassiekers in en pakte de zege in de Omloop Het Nieuwsblad met Davide Ballerini, de Classic Brugge-De Panne met Sam Bennett, alsook de E3 Harelbeke en de Ronde van Vlaanderen, beiden met Kasper Asgreen. “Na die buit kun je zeggen dat de klassiekers al meer dan geslaagd waren, maar toen gaf Julian Alaphilippe ons nog een fantastisch moment in de Waalse Pijl”, getuigt CEO Patrick Lefevere.
“Julian pakte 3 overwinningen voor het WK. Natuurlijk weet ik dat koersen met de regenboogtrui op je schouders niet makkelijk is, iedereen kijkt naar Julian en niemand laat hem rijden. De tegenstanders zijn er ook niet makkelijker op geworden. 5 jaar geleden had je geen Van Aert, Van der Poel, Pogacar of Roglic. En als je kijkt naar de kwaliteit van de overwinningen kan je stellen dat hij het goed heeft gedaan: een etappe in Tirreno-Adriatico, de Waalse Pijl en de 1e etappe van de Tour die ons de gele trui opleverde. Ik heb die finale verschillende keren herbekeken, want dat was toch wel uniek. En toen zette hij natuurlijk de kers op de taart door zijn wereldtitel te verlengen.”
Mark, Fabio, Remco
Er waren zoveel hoogtepunten voor Deceuninck-Quick.Step, maar het was ook het jaar van de comebacks, die zeer succesvol bleken te zijn. “Voor Mark Cavendish vielen alle stukjes in 1 puzzel. Normaal zou hij de Baloise Belgium Tour niet doen, en ook de Tour de France niet, maar met de blessure van Bennett moest hij wel inspringen. De manier waarop hij won en bleef winnen, bracht heel wat emoties teweeg binnen de ploeg, maar ook bij andere mensen. Als je tijdens en na de Tour hoort dat verschillende mensen huilend voor hun televisie zaten, dan weet je dat wat Mark en de ploeg hebben bereikt veel harten heeft geraakt. Ook verschillende productiehuizen vertelden me dat ze het jammer vonden dat ze er niet bij waren om die unieke momenten te filmen.”
Ook waren er de ongelooflijke verhalen van Fabio Jakobsen en Remco Evenepoel, die terugkeerden na uitzonderlijk zware blessures. “Iedereen kent het wonderverhaal van Fabio. We zijn er altijd in blijven geloven dat hij terug zou komen, omdat hij zo sterk is. Het team heeft altijd achter hem gestaan. Ik denk dat je niet in woorden kunt uitdrukken wat het betekende om hem weer te zien winnen. Fabio had gezichtsblessures, maar bij Remco kon je zijn blessure niet zien. Hij had ook een terugslag omdat hij aan het begin van het jaar moest stoppen met trainen, wat erg moeilijk was.”
“Toen kwam de Giro waar we de fout maakten om mee te gaan in het verhaal dat over hem werd gemaakt. Het was een unieke ervaring en we hebben er veel van geleerd. Ik denk dat Remco bijna terug is op zijn oude niveau, als je ziet hoe hij terugkwam om te winnen en te laten zien wat hij vroeger deed – alleen wegrijden uit het peloton. Met een goede winter denk ik dat hij nog een stap voorwaarts kan maken. En niet te vergeten dat hij in januari pas 22 jaar wordt”, weet ook Lefevere.
Tactiek
Aan het einde van dit ongelooflijke seizoen eindigde de ploeg van Patrick Lefevere opnieuw bovenaan in het UCI-klassement. “Ik ben natuurlijk echt trots. Als je alles bij elkaar telt, zijn we 151 keer in de top 3 geëindigd op een gemiddelde van 260 koersdagen, en dan tellen we de wereldtitel van Julian en 2 kermiskoersen niet eens mee, maar die vergeten we niet. 18 van onze renners wonnen een wedstrijd, dat is veel. Dat is altijd mijn tactiek geweest, het werkt en het is 1 van de redenen waarom renners bij de ploeg willen komen. Het is de sleutel tot ons succes. Maar ook het feit dat we onszelf al een paar jaar The Wolfpack noemen, is iets dat echt leeft binnen de ploeg, zowel bij de renners als bij de staf.”
De langetermijnvisie om een Grote Ronde te winnen is er nog steeds. “We hebben verschillende jongens die hun weg kunnen vinden in Grote Rondes, en dan denk ik aan Mattia Cattaneo, Fausto Masnada, Remco, Julian, en natuurlijk Ilan Van Wilder, die we verwelkomen binnen de ploeg en die normaal gesproken in de toekomst een man zal zijn voor de 3-weekse koersen. Een Grote Ronde is natuurlijk onvoorspelbaar, 21 dagen waar van alles kan gebeuren. Je hebt ook een beetje geluk nodig. Vorig jaar nog droeg Almeida, toen nog neoprof, 15 dagen het roze van de Giro en eindigde als 4e in het klassement. Ik denk dat het voor andere jongens ook mogelijk moet zijn. We zijn 1 familie die samenwerkt om de beste te zijn, elke renner en staflid is belangrijk. Volgend seizoen zullen we er weer staan.”