Voor het eerst sinds Hoogerheide 2014 krijgt het veldrijden bij de mannen elite een wereldkampioen die niet Van der Poel of Van Aert heet. Dat alleen al zal het WK in Fayetteville speciaal maken. Omdat het veldrijden al decennialang bestaat uit een duostrijd, kijkt iedereen nu graag naar Iserbyt versus Pidcock, al komen er nog 2 renners nadrukkelijk in aanmerking voor de wereldtitel. Of wordt het toch nog een ultieme verrassing? Laat je verrassen door onze eigenwijze kijk.
5 sterren voor Tom
Je kan veel zeggen over het veldrijden, maar onvoorspelbaar was het WK de laatste jaren zelden. In tegenstelling tot de weg wint in de blubber nagenoeg altijd 1 van de grote favorieten. Natuurlijk heeft Van Aert zijn Nederlandse kompaan een aantal keren verrast, maar het was wel altijd 1 van de 2. Voor de laatste echte surprise moeten we wellicht terug naar 2007, toen Erwin Vervecken in het knotsgekke WK van Hooglede-Gits profiteerde van de chaos.
Net zoals de 2-strijd hoort ook de term ‘de grote 3’ dezer dagen bij het veldrijden. En dan doelt men doorgaans op Van der Poel, Van Aert en Pidcock. Logisch dus dat die laatste toch als topfavoriet naar voren wordt geschoven. Bovendien staat de Brit er op de grote momenten. Hij won het WK in het veld al bij de junioren en beloften en wanneer hij een doel vooropstelt, faalt hij zelden. Zie ook de Olympische Spelen mountainbike waar hij de wereldtop een lesje leerde. 5 sterren voor Pidcock, dat moet dan wel.
3 en 4 sterren voor Mettepenningen
Pidcocks eeuwige rivaal heet Eli Iserbyt. Al van bij de jeugd bekampen de 2 elkaar en trakteren beide pocketvelrijders ons op een heerlijk duel. Dit jaar was die 2-strijd er zeker ook, vaak voor de ereplaatsen en ook een aantal keren voor winst. Pidcock won een aantal keren, maar kreeg vorige week in Hoogerheide wel een tikje van de West-Vlaming. In het nadeel van Iserbyt speelt dat hij nog nooit op een WK-podium stond en het soms moeilijk heeft met de stress op kampioenschappen. Zie maar het BK waar hij verdween als een dief in de nacht. 4 sterren dan maar?
Terwijl veel mensen zich focussen op de 2-strijd, zijn er 2 jongens die een beetje in de schaduw blijven. Er is Michael Vanthourenhout, die echt naar dit WK lijkt te hebben toegeleefd. Uit de uitspraken van Mario De Clercq blijkt ook dat er intern veel verwacht wordt van de ‘wittekop’ uit Wetteren. Vanthourenhout deed het bovendien al eerder op het WK. In 2018 klopte hij in Valkenburg zelfs Van der Poel, al was dat voor de 2e plaats. En bij de beloften in T´&bor greep hij eveneens zijn kans. Minstens 3 sterren.
Laatste kans
En dan is er nog Lars van der Haar, de enige renner voor wie dit WK misschien echt de laatste kans is. De Nederlandse Europese kampioen is immers 31 jaar en de kans is reëel dat de komende jaren in Europa de 2 toppers wél het WK meepikken. Dan wordt het voor kleine Lars lastig om daadwerkelijk nog te winnen. Van der Haar stond al op het podium toen Sven Nys in Louisville zijn 2e regenboogtrui veroverde, wat veel zegt over zijn carrière. Alleen die absolute climax ontbreekt. Na de Europese titel en de Nederlandse titel ook nog eens de wereldtitel, dan is het seizoen van deze Nederlander meer dan geslaagd en zijn carrière in feite ook. Omwille van zijn ervaring ook 3 sterren.
En wat komt er dan nog na het klavertje 4? Eigenlijk simpel: de Belgen. Toon Aerts werd 3 keer op rij 3e en was 2 keer ‘the best of the rest’ – in 2020 was Pidcock 2e en Van Aert nog niet 100% na zijn val in de Tour. Eigenlijk zou hij dan topfavoriet moeten zijn, toch voelt het aan alsof het voor Aerts dit jaar niet staat te gebeuren. Winnen blijkt zo moeilijk en hij lijkt niet over een speciaal wapen of over iets extra te beschikken waarmee hij de rest kan verslaan. 2 sterren dus, maar hij mag ons verbazen.
Hetzelfde geldt in principe voor Laurens Sweeck. Ook die kende een constant seizoen, maar winnen was voor hem heel lastig en bovendien lijken er in de VS te veel hoogtemeters op de omloop te liggen voor de Kempenaar. Sweeck stond bij de profs nog nooit op het WK-podium, we vermoeden dat hij daar zondag ook wel tevreden mee zou zijn. En dus: 2 sterren.
Ultieme verrassing
Een andere renner op het podium zou ons sterk verbazen. Maar goed, Jonathan Page en Enrico Franzoi reden in 2007 ook naar een medaille en dat zag niemand toen aankomen. Wie kan zondag de joker zijn? Misschien Jens Adams in een wonderdag? Omdat hij graag bergop rijdt en als solist bij Hollebeekhoeve naar geen ploegmaat moet kijken? Of komt het gevaar dan uit Frankrijk, nu Venturini eindelijk nog eens een WK rijdt? Ook de Zwitser Kuhn rijdt de laatste weken rond met sterke benen, maar we zouden toch denken dat deze jongens allemaal hooguit op top 5 mikken. 1 sterretje dan, om onszelf in te dekken tegen een Hooglede-Gits-scenario? En dan ga je zien dat Felipe Orts straks wereldkampioen wordt.
In welke mate sluit onze kijk aan bij de verwachtingen van de bookmakers? Bekijk hier alle noteringen van onze partner Bingoal, dé Belgische nummer 1 in wielerweddenschappen!
