Nadat we vorige keer vanuit het Van Der Valk Hotel Gent richting noorden trokken, kiezen we deze keer voor Brugge. We hebben er wel wat extra kilometers aan toegevoegd. Tegelijkertijd kiezen we voor rustige en verkeersluwe wegen. Ideaal voor een lange duurtraining. Maar ook leuk om de streek langs andere wegen te verkennen. En met een 625 Watt-batterij moet dit zelfs voor e-bikes te doen zijn. Op Eco-stand uiteraard. Een beetje trainen hoort erbij. De GPX kan je onder deze reportage downloaden.
Groene oase
Voor onze rit nemen we nog snel een koffie op het terras van het Van Der Valk Hotel aan het Gentse voetbalstadion. We hebben immers 135 km voor de boeg en wat extra cafeïne kan geen kwaad. Het imposante gebouw werpt op dit vroege uur nog een schaduw op het terras, maar in ons hoekje is het al lekker genieten.
Via de fietspaden langs het Scheldekanaal trekken we richting De Pinte. We kruisen de E17 en wat later steken we de Grote Steenweg richting Eke en Oudenaarde over. Even twijfelen we om richting Vlaamse Ardennen te gaan, maar dat is voor een volgende keer. Nu even kilometers malen. Via de Zeven Dreven komen we bij Domein Scheldevelde, een groene oase in het drukke gedeelte van De Pinte.
Aan de andere kant van de stad vinden we immers Deurle en Sint-Martens-Leerne. Deurle behoort tot de 50 mooiste Vlaamse dorpjes en ook Sint-Martens-Leerne moet er niet voor onderdoen. Veel groen, kleine en rustige wegen en veel statige villa’s. Tijdens onze verkenningen waren er hier en daar wat werken. We konden onze route zonder problemen verder zetten maar hopen toch dat die tijdens jullie rit voorbij zullen zijn.
Bert Vermeire
In Vosselare, deelgemeente van Deinze, steken we het Schipdonkkanaal over. De oude brug aan de Vaart Rechts is afgebroken en dus volgen we even de grote weg om aan de Vaart Links te komen. Vanaf nu laten we de drukte achter ons en starten kilometers rustige weggetjes die ons door het Oost- en West-Vlaamse landschap brengen. Via Poesele en de noordzijde van Lotenhulle naderen we Aalter. In een verre uithoek horen we even het razende verkeer op de E40, gelukkig zorgen voor ons de groene bossen rond Maria-Aalter voor een goede demping. In vroegere tijden stond het dorp bekend om zijn lattenklievers. Nu zijn de bossen mooie wandelgebieden.
Even later steken we die E40 toch over en stevenen we richting Beernem. Onder meer veldrijders Bert Vermeire en Sven Vanthourenhout zagen hier het levenslicht. Voor ons is het de plaats waar we het kanaal Gent-Brugge volgen. Gedurende dik 11 km volgt het fietspad de oevers van het kanaal.
De begroeiing is soms behoorlijk dicht, maar er zijn genoeg mooie plekjes om van te genieten. Nu het kanaal zijn economische redenen wat verloren heeft, krijgt het een meer recreatieve invulling. Op heel wat plaatsen spotten we dan jeugd en begeleiders die met bootjes allerlei de geneugten van de watersport ontdekken. Enkele vissers wat verderop, zien het met de glimlach aan. En wij ook!
Vagevuurbossen
Ter hoogte van Sint-Michiels draaien we echter zuidwaarts. We hebben er dik 60 km opzitten en nog verder gaan zou de rit te lang maken. Enkele mooie fietspaden brengen ons voorbij de E40 naar de achterzijde van Loppem. Stilaan zien we ook hoe het landschap verandert. Links en rechts duiken meer en meer bossen op. Het is jammer dat die niet altijd toegankelijk zijn of dat de wegen voor de racefiets net te slecht zijn, maar niets belet jullie om er even doorheen te rijden.
Onze keuze brengt ons wel in Ruddervoorde. Over de hele wereld, maar vooral in België, bekend vanwege de Superprestige. Ruddervoorde is een belangrijke wedstrijd in het regelmatigheidscriterium en de beste veldrijders ter wereld kruisen er ieder jaar weer de degens. Het is dan ook niet zonder reden dat we hier een kleine omweg maken.
Even voorbij Hertsberge rijden we door de Vagevuurbossen. De dichte bebossing zorgt voor een aparte sfeer en even lijkt het erop dat we een helling voor de wielen krijgen geworpen, maar voor we het goed en wel beseffen is die illusie ook weer verdwenen. We rijden richting de Gulke Putten, een natuurpunt waar de radio-antennes van de Maritieme Dienst vinden. Tientallen antennes priemen in de lucht, de ene al aparter dan de andere.
IJzeren Briek
Via zalige weggetjes rijden we verder zuidwaarts. Na een tijdje komen we in Kanegem. Het zegt velen niets, maar dit is de geboorteplaats van de Flandrien der Flandriens. De man die er spreekwoordelijk en soms bijna letterlijk zijn kop voorlegde: Briek Schotte. IJzeren Briek was er ene van stoempen en duwen. Stijl was hem vreemd. “Ik kan niet schoon zijn en winnen tegelijkertijd”, waren zijn gevleugelde woorden. Het verhaal ging dat zijn doping bestond uit een Rodenbach met een rauw ei in. Toen Luc Alloo dat voor hem uitdronk en walgend vroeg waarom hij dat toch deed, kreeg hij een simpel antwoord: “K’ei da nooit gedaan. Een of andere wipo heit da utgevonden en iedereen gelooft datte”. Zijn standbeeld staat aan de kerk.
We naderen nu het einde van de rit. Via Vinkt en Zeveren bereiken we Deinze. Onze route gaat daarbij over het gezellige marktplein. Nog snel tijd voor een terrasje? Wat verder komen we weer op onze vertrekroute. En wat later staan we weer aan het Van Der Valk Hotel Gent. Het terras baadt ondertussen in de zon en we kunnen de verleiding niet weerstaan om nog even een biertje mee te pikken. Er is keuze tussen 8 speciale bieren. Tja,….
Download GPX Van der Valk Hotel Gent Polderroute richting Brugge – 135 km!