7 weken geleden haalde Kim Van den Steen (28) haar 1e top 15 in een UCI-koers. De Wetterse postbode liet zich een maand geleden ook zien tijdens het Belgisch kampioenschap in Middelkerke. Haar opmars werd echter gestuit. Door gordelroos staat de Isorex-renster een hele tijd langs de kant.
Ploegspeelster
14e werd Kim Van den Steen op 6 juni 2022 in Borsbeek, in de 1e manche van de SKM Ladies Cup. Haar 1e notering binnen de top 15 van een UCI-wedstrijd. “Onverwacht een goeie uitslag”, benadrukt de Oost-Vlaamse. “Want normaal cijfer ik me weg in dienst van de ploegmaats. Ik probeer altijd het team te helpen. In Borsbeek zat ik plots in de kopgroep die om de zege streed. Ik was al heel tevreden over het 1e deel van dit seizoen. Alleen zeg ik altijd ‘ja’ als iemand iets vraagt. Bij de ploeg waren er vaak veel afwezigen. Ik stond altijd klaar om in te vallen.”
Misschien heeft die bereidwilligheid haar gezondheid op de proef gesteld. Niet vergeten dat Kim Van den Steen elke dag tussen 4 en 5 uur uit bed moet om te gaan werken. De dag van het BK was dat uiteraard niet het geval. Ook daar liet zij zich opmerken. “Marieke de Groot, onze enthousiaste Nederlandse ploegmakker, zat tijdens het kampioenschap in de volgwagen”, gaat Kim Van den Steen verder. “Zij moedigde ons fel aan. Op een bepaald moment sprong ik mee, maar zowat 25 km van de streep moest ik even passen. Omdat ik voordien met mijn inspanningen iets te gul was geweest. Misschien heb ik daar een medaille bij de clubteams laten liggen.”
Met evenveel enthousiasme trok Van den Steen 2 dagen later naar de Lotto Belgium Tour. Voor de proloog in Chimay ging ze nog werken. “Die korte tijdrit was niet zo goed en ook in de etappe tussen Blankenberge en Dudzele voelde ik me niet lekker”, geeft de eliterenster toe. “Het supergevoel van het BK en van de wedstrijden die ik in de aanloop naar het kampioenschap reed, was helemaal weg. De etappe in Geraardsbergen ben ik nog gestart, maar ik haalde het einde niet. Enkele dagen later werd duidelijk waarom het niet meer liep zoals voordien. Zaterdag en zondag bleek dat ik zona (gordelroos, red) had.”
Geen PK
Rusten was de boodschap. “De 1e week viel de hinder nog mee, daarna kreeg ik uitslag op rug, schouder en borst”, verduidelijkt Van den Steen. “Ik heb 3 weken niets gedaan. Bovendien bleef ik thuis van mijn werk. Als de dokter mij op de fiets zag, ging hij mij ervan halen, beloofde hij. Fietsen was in die 3 weken niet aan de orde. Ik was oververmoeid, die 3 weken heb ik vooral in de zetel doorgebracht. Heel spijtig dat ik begin deze maand niet kon deelnemen aan het Oost-Vlaams kampioenschap in Laarne. Daar had ik toch een beetje mijn zinnen op gezet.”
Ook omdat het zo goed als een thuiswedstrijd was. Ze keek ook uit naar het wederoptreden van zus Kelly, de vrouw van veldrijder Michael Vanthourenhout. Een week geleden kwam ze in Deinze, na haar zwangerschap, een 1e keer weer in competitie.
“Kelly was altijd een stuk sterker dan mij”, geeft Kim Van den Steen toe. “Ik had haar al verwittigd dat ze zou verschieten van mijn niveau. Bij haar 1e training moest zij in mijn wiel kruipen. Vroeger was dat altijd andersom. Ik keek er naar uit om haar eens pijn te doen. Die wens heb ik moeten laten varen. Nu moet ik weer in haar zog fietsen. Want na 3 weken niets doen lijkt mijn conditie helemaal verdwenen.”
Schildklier
Herstellen na gordelloos vraagt tijd. Zeker voor iemand die op een degelijk niveau aan wielrennen doet. Op dat vlak is Kim Van den Steen, die ook vorig jaar door een probleem met haar schildklier een tijdje moest toekijken, heel nuchter. “Ik zal blij zijn als ik eind dit jaar nog een paar koersen zal kunnen rijden”, beseft ze. “In september zijn er nog enkele wedstrijden in eigen regio. Tegen dan hoop ik weer in competitie te kunnen komen. De uitslag op mijn huid is nog een klein beetje zichtbaar. Het enige waar ik problemen mee heb, is in slaap geraken. Dat gaat nog altijd vrij moeizaam.”
