Ze vormen al een aantal jaren een frisse verschijning in het mannenwielrennen en nu willen de ‘Vikings’ van Uno-X ook het vrouwenwielrennen veroveren. De WorldTour-formatie was al actief in de Tour de France Femmes 2022, waar ze geregeld in beeld reden. Sportdirectrice Alexandra Greenfield vindt dat de ploeg een duidelijke identiteit heeft: “We omringen de rensters op alle mogelijke manieren.”
Susanne Andersen
De vrouwenploeg van Uno-X werd pas dit jaar opgericht en verkreeg meteen het WorldTour-statuut. De ploeg is in haar geheel verbonden aan de mannenploeg met Jens Haugland als General Manager en bekende Scandinaviërs als Kurt-Asle Arvesen en Lars Ytting Bak als sportdirecteurs. Greenfield was op jonge leeftijd zelf renster en is nu vaak onderweg met de vrouwenformatie. Ook in de Tour was zij verantwoordelijk voor deze ploeg.
Dit seizoen was het vooral Susanne Andersen die voor de knappe resultaten zorgde. Ze werd 7e in Gent-Wevelgem en 12e in de Exterioo Classic Brugge-De Panne. Julie Leth viel dan weer op met een 10e plaats in de Omloop Het Nieuwsblad en Mie Bjørndal Ottestad eindigde als 17e in de Tour. Resultaten waar je wel mee thuis kunt komen.
“Uno-X is een keten van tankstations in Noorwegen en is al sinds 2017 actief in het mannenwielrennen”, stelt Greenfield de ploeg voor. “De ploeg staat gekend om een vrij offensieve manier van koersen. Ze starten overal met ambitie. Onze ploeg is pas bezig aan haar 1e jaar en hangt samen met de mannenploeg. Het is eigenlijk het team van Scandinavië, waar we jonge renners en rensters willen helpen met hun ontwikkeling.”
Anouska Koster
Waar het mannenteam alleen bestaat uit Noren en Denen, telt het vrouwenteam ook enkele andere nationaliteiten. Naast 5 Noorse en 2 Deense vrouwen is er ook plaats voor een Finse, 3 Britse vrouwen, een Zweedse en een Duitse. “We willen ook competitief zijn, vandaar de mix”, geeft Greenfield aan. “Een multicultureel team brengt tevens meer verschillende visies op het wielrennen bij elkaar en we hopen dat deze ervaringen opgeteld een meerwaarde opleveren.”
De bedoeling is natuurlijk wel nog steeds om het uithangbord van het Scandinavische wielrennen te worden. “Jonge talenten zien dat er een team is van hun land en we hopen hen op die manier aan te spreken en te inspireren. Er zijn ook een aantal nieuwe namen op komst, al kunnen we nog niet alle transfers bekend maken. Dat zal iets zijn voor de komende weken.”
Wie in elk geval naar de Noorse ploeg trekt, is Anouska Koster, de 29-jarige Nederlandse die in het verleden al de Lotto Belgium Tour won en in 2016 verrassend Nederlands kampioene werd voor onder meer Vos, Pieters, Wild en Van Vleuten. Ook Amalie Dideriksen zet de stap. De wereldkampioene van 2016 zoekt al een aantal jaren naar haar vorm van weleer. Amper 20 was ze toen ze de regenboogtrui veroverde en een jaar later stond ze al opnieuw op het podium. Daarna werd het allemaal wat minder. In haar thuisomgeving hoopt ze opnieuw de oude te worden.
Kleine selectie
Dideriksen mag in Noorwegen rekenen op alle mogelijke steun. “We staan gekend als een ploeg waar voor de rensters gezorgd wordt”, onderstreept Greenfield. “We willen de komende 5 jaar tot 1 van de grootste ploegen uitgroeien en dat moeten we stap voor stap doen. Ik denk dat we een duidelijke strategie hebben, maar het kost tijd om die helemaal te kunnen uitrollen. Daarbij kunnen we natuurlijk leren van de mannen en zij kunnen ook kijken naar ons.”
Dit jaar telde de ploeg ‘slechts’ 13 rensters. Dat is soms vervelend want in de huidige Simac Ladies Tour blijven ze na opgaves van Andersen en Koerner maar met 3 vrouwen over. De ploeg stond immers ook maar met 5 aan de start. “We willen dus wel wat meer rensters rekruteren en alles wat verder uitbouwen. Het zijn interessante tijden, want we voelen dat we vooruit gaan.”
Ook naar ontwikkeling toe worden er inspanningen geleverd bij de Noorse ploeg. “We willen talenten alle kansen geven en hebben daarvoor een heel performance team. Rensters hebben toegang tot een coach, een voedingsspecialist, een dokter en ze worden ook mentaal begeleid. Het is een holistische aanpak waarbij we iedereen alle kansen willen geven. Ik ga zelf in elk geval aan boord blijven. Er staan ons nog boeiende jaren te wachten!”