Na een prima seizoen zit de Franse chouchou Warren Barguil nog vol goede moed. Op zaterdag 3 december 2022 zal hij van start gaan in de ‘0-3000’, 1 van de zwaarste triatlons van het jaar. “Het fietsgedeelte zal me goed afgaan, maar voor het hardlopen is het niet gebruikelijk om van 2.000 tot 3.000 meter hoogte te klimmen”, beseft de bergkoning van de Tour in 2017.
Topseizoen
Warren Barguil beleefde dit jaar 1 van de betere seizoenen in zijn carrière. Hij won in maart na een lange aanval een etappe in de Tirreno-Adriatico. Die ‘winning mood’ hield hij aan en ook in de Gran Premio Miguel Induraín was het raak. Vervolgens werkte hij toe naar de Ardennenklassiekers en met een 3e plaats in de Brabantse Pijl, een 9e plaats in de Waalse Pijl en een 15e plek in Luik-Bastenaken-Luik werden die een succes.
Ook in de Dauphiné mikte Barguil op dagsucces, maar botste hij na een lange vlucht op een late uitval van Valentin Ferron. Vol goede moed trok hij naar de Tour, waar hij werd geveld door corona. Toch beëindigde hij het seizoen met een positieve noot. In de Canadese eendagsklassiekers werd hij 2 keer 10e, in Lombardije eindigde hij op een aardige 12e plaats.
Deze winter kiest Barguil dus voor een alternatieve voorbereiding. De inwoner van Hennebon (in de Morbihan) liet zijn oog vallen op de 0-3000. “Die valt echt ideaal qua timinig, in het midden van mijn wintervoorbereiding”, legt hij uit. “De risico’s op blessures zijn er op dat moment ook kleiner. Het is een grote uitdaging omdat het parcours erg zwaar is.”
Selectief parcours
Daarmee heeft Barguil niet gelogen. Het eiland La Réunion (in de Indische oceaan) biedt een zeer selectief parcours dat de kustlijn verbindt met de top van de Piton des Neiges. Eerst moeten er 3 rondjes van 500 meter gezwommen worden, vervolgens rijden de deelnemers 45 km met 1.800 hoogtemeters en datzelfde aantal hoogtemeters moeten ze ook in de loopbeproeving van 10 km nog eens overwinnen.
De deelname van de Fransman wordt natuurlijk ook volledig ondersteund door zijn sponsors. Met name EKOÏ schaart zich volledig achter ‘Wawa’. Ook tijdens het seizoen werkt zijn team Arkéa-Samsic samen met dit merk. Nu zal EKOÏ de renner begeleiden door hem een aangepaste aero-helm en een specifieke tri-functie ter beschikking te stellen. “Het is belangrijk om producten van zeer goede kwaliteit te gebruiken, vooral omdat dit de 1e keer zal zijn dat ik een tri-functie zal dragen tijdens een wedstrijd”;, geeft Barguil aan. “Tijdens de trainingstesten merkte ik dat het vooral achterin comfortabel en luchtig was, wat perfect is voor deze triatlon!”
Natuurlijk is men bij EKÖÏ, dat werd opgericht in 2001, erg enthousiast over de samenwerking. “Sinds 2018 staat EKOÏ aan de zijde van Warren Barguil”, weet oprichter Jean-Christophe Rattel. “Samen hebben we enkele van zijn grootste overwinningen gevierd, zoals de titel van Frans kampioen op de weg in 2019 of de 5e etappe in Tirreno-Adriatico dit jaar. We zijn er trots op dat we Warren kunnen helpen deze uitdaging aan te gaan omdat we hem voorzien van onze nieuwste technologische innovaties.”
Wielrenners en triatlon
Barguil is lang niet de 1e wielrenner die zich aan een triatlon waagt. Zo is er bijvoorbeeld Cameron Wurf, die uitkomt voor INEOS Grenadiers. In het verleden nam de 39-jarige Australiër deel aan verschillende Ironmans. Laurent Jalabert vormde zich na zijn carrière dan weer om tot triatleet, een switch waarover u onlangs nog een heel verhaal kon lezen op WielerVerhaal. Een ander voorbeeld is Adam Hansen, die tijdens zijn carrière onder meer deelnam aan de Ironman van Florida.
Of de plannen van Barguil hem zullen helpen richting volgend seizoen valt nog af te wachten. Nochtans zal het team meer dan ooit op hem rekenen. Nu Nairo Quintana de Franse formatie heeft verlaten, rust de hoop er nog meer op zijn frêle schouders. Arkéa-Samsic treedt bovendien toe tot de WorldTour en wordt dus geacht een stap voorwaarts te zetten. De Fransman droomt trouwens al een tijdje van de Giro. Hij won reeds 2 ritten in de Vuelta van 2013 en 2 ritten in de Tour van 2017, dus een ritzege in de Giro ontbreekt nog. Wie in de Tirreno kan zegevieren, heeft die mogelijkheden in de Giro ook. Dat zijn zorgen voor later, eerst de top van de Piton des Neiges al maar eens bereiken!