2022 was het jaar van Intermarché-Wanty-Gobert. Biniam Girmay beleefde zijn grote doorbraak en daarnaastz etten Gerben Thijssen en Georg Zimmerman een stevige stap voorwaarts. Ook in 2023 dienen zich enkele groeiparels aan. De 21-jarige Fransman Hugo Page is er 1 van en hij toont in de Tour Down Under al dat hij progressie blijft boeken. Wordt deze alleskunner de nieuwe sensatie van het Belgische succesverhaal?
Geweldige binnenkomer
Hugo Page staat al sinds de junioren in de notitieboekjes van de scouts. Hij kwam toen binnen als 1e jaars met een overwinning in de hoog aangeschreven Bernaudeau Junior. Daar was hij de snelste van een kopgroep van 10 en toonde hij zijn potentieel. Vervolgens bevestigde hij die prestatie met een 16e plaats in Gent-Wevelgem en de eindoverwinning in de Tour des Portes du Pays d’Othe. Van een toevalstreffer was dus geen sprake.
Dat jaar ontwikkelde de jonge Fransman zich ook steeds meer als tijdrijder. Op het EK eindigde hij nog als 21e op respectabele achterstand van Remco Evenepoel en Ilan Van Wilder, maar op het Frans kampioenschap viel hij net naast het podium en in de Chrono des Nations volgde al een degelijke 10e plaats. Winnaar was ook toen Evenepoel, die dat jaar quasi overal zegevierde.
In 2019 zette Page zijn evolutie als tijdrijder verder. Eerst was er al de 7e plaats op het EK tijdrijden, vervolgens werd hij kampioen van zijn land tegen de klok en aan het einde van het seizoen won hij de Chrono des Nations. Voldoende om zich in de kijker te rijden van de continentale ploeg van Groupama-FDJ, dat de laatste jaren veel talenten lanceerde.
Moeilijke beloftenperiode
In 2 seizoenen bij de jongerenformatie van de Franse WorldTour-ploeg, was het voor Page even zoeken naar zijn plek. In zijn 2e seizoen mocht hij er wel proeven van verschillende profwedstrijden, maar het was pas in L’Etoile d’Or dat hij met een 5e plaats opnieuw zijn talent kon tonen. Toch genoot hij het vertrouwen van de Franse beloftencoach en in september tekende hij een profcontract bij Wanty. “Een evidentie”, zo beschreef hij de stap naar het hoogste niveau. Dat de ploeg een Belgische fietscultuur heeft, focust op de klassiekers en een familiale omgeving biedt, waren voor hem redenen genoeg om de overgang te maken.
Page bleek zijn onderzoek grondig te hebben gedaan, want hij had gezien hoe jongens als Girmay, Guillaume Martin, Lorenzo Rota en Quinten Hermans alle kansen hadden gekregen en hun weg naar de top hadden kunnen uittekenen. Dat vertrouwen zette zich meteen om in 2 top 10-noteringen in de Ronde van Oman, waarmee hij onmiddellijk de toon zette voor een sterk seizoen. In Franse semiklassiekers als de Classic Loire Atlantique (5e) deed hij meteen mee voor de prijzen.
Veel mensen hoorden voor het eerst van Page in de Dauphiné, een rittenwedstrijd die een mijlpaal betekende voor de jonge neoprof. Hij werd er 4e in de openingsetappe gewonnen door Wout van Aert. Door een dag later opnieuw 3e te worden in de pelotonsprint – 5 vluchters hadden het peloton verschalkt – en vervolgens nog eens 5e en 13e te worden, bevestigde hij een hele week lang zijn goede vorm. Het was echter bij die laatste prestatie dat hij internationaal de media haalde.
Slag in het gezicht
In de sprint richting Gap was er een pittig akkefietje tussen Page en de Colombiaanse sprinter Juan Sebastian Molano. Die verweet hem dat hem de pas werd afgesneden en gaf de jonge Fransman in de groene trui een slag in het gezicht. Na de finish ging de discussie zelfs nog even verder. Dat nam hij Molano wel degelijk kwalijk en achteraf noemde hij zijn collega “gek”. Hij benadrukte dat hij geen excuses had gekregen. De Colombiaan werd vervolgens uitgesloten door de jury.
Page zou later dat jaar nog een resem mooie ereplaatsen verzamelen, met als meest opvallende een 5e plek in de Famenne Ardenne Classic en zelfs een podiumplaats in Binche-Chimay-Binche. Dat was nadat de ploeg zijn contract al met 2 jaar had verlengd, want daar hadden ze meer dan genoeg gezien. Dit jaar zou hij zich maar gaan focussen op de voorjaarsklassiekers, een terrein waar hij vooralsnog niet werd ingezet.
De Fransman werkte deze winter keihard en ziet dat meteen beloond met een geweldige Tour Down Under. Hij werd er 6e in de proloog, 7e in de openingsrit en 3e in de 4e etappe met de lastige aankomst in Willunga Township. Resultaten die het beste doen verhopen voor de rest van het seizoen. Verschillende kenners tippen hem alvast als mogelijke revelatie in het Vlaamse werk.
Page vergelijkt zichzelf in elk geval met Mathieu van der Poel, omdat ze allebei houden van lastige parcours. Dit jaar komen ze elkaar ongetwijfeld nog tegen in de finales. Intermarché-Circus-Wanty nam afscheid van Alexander Kristoff en heeft dus een plekje vrij in de voorjaarswedstrijden. Wordt Page straks de verrassing die het verschil kan maken in de pronostiek? Het mag nu al niet meer echt verbazen.
