Wie Greg Van Avermaet zegt, zegt het strand van Copacabana, de stenen van Roubaix en de vrienden van de Parelvissers. Insiders herinneren zich ongetwijfeld ook zijn zeges in Montréal, Wevelgem en Harelbeke of die fenomenale 1e ritzege in de Tour in Rodez. Minder bekend is de overwinning in Le Lioran. Die dag reed Greg het hele Tourveld in de Cantal op een hoopje.
Legacy
Wanneer je afscheid neemt van de wielersport, gaat het toch vooral over alle overwinningen. In het geval van Greg Van Avermaet zijn dat er 41. Daarnaast onthouden we natuurlijk ook alle verhalen en de ‘legacy’ die men achterlaat. Zo reed Van Avermaet in totaal 11 dagen in het geel. De impact van de leiderstrui in de Tour is niet te onderschatten. Deze wedstrijd wordt over de hele wereld gevolgd. Gouden Greg was in die periode lange tijd in miljoenen huiskamers te bewonderen.
Het gele verhaal van Van Avermaet begint bij zijn 1e Tourdeelname in 2009, maar krijgt pas echt vorm in 2015. Rodez is vandaag een populaire quizvraag, want het was de plek waar Van Avermaet zijn eeuwige rivaal Peter Sagan kon kloppen. Ook al is dat niet helemaal objectief, volgens de overlevering werd de man van de ereplaatsen die dag een winnaar.
Quasi al zijn overwinningen zou Van Avermaet in de sprint van een (klein) groepje behalen. Op woensdag 6 juli 2016 was het helemaal anders. Op zijn 31e voelde hij zich in de vorm van zijn leven, dat zou die zomer nog eens blijken. De Tour was toen begonnen met een ietwat verrassende zege van Mark Cavendish op Utah Beach. Vervolgens had Sagan de dubbel gepakt in Cherbourg, waarna Cavendish en Kittel de buit verder verdeelden. Richting Le Liordan had Sagan weinig zin om zijn gele trui nog verder te verdedigen.
Belgisch dagje
Het resultaat: een vroege vlucht met enkele straffe namen. Van Avermaet was meegeslopen en had het gezelschap gekregen van zijn landgenoot en superspecialist Thomas De Gendt. Serge Pauwels was de 3e Belg in de kopgroep. Met Rafal Majka was er nog zo’n echte afstandsaanvaller mee in de vlucht. Toch was de verstandhouding vooraan niet optimaal. Andriy Grivko reed samen met De Gendt en Van Avermaet weg. Toen het peloton meer dan een kwartier achterstand had, wisten ze vooraan dat ze voor de zege reden.
Toen ook Grivko moest lossen, hadden de Belgen helemaal vrij spel. Van Avermaet kon op dat moment het geel al ruiken, maar hij had geen interesse in het verdelen van de buit. Op de Col du Perthus, een helling van 2e categorie, reed hij De Gendt genadeloos uit het wiel. Met een solo van bijna 20 km fietste hij onbedreigd naar de ritzege. Hij had 2’34 over op De Gendt, Majka volgde al op 5’04. Met zo’n overwicht zou hij nooit een wedstrijd van dit kaliber meer winnen.
Van Avermaet werd die woensdag ook leider. 2 dagen later stond de rit naar Lac de Payolle op het menu en leek zijn rijk tanend. Van Avermaet zou volgens de volgers nooit de Col d’Aspin overleven. Dat was echter buiten de kranige Oost-Vlaming gerekend, die mee ging met de vroege vlucht en warempel voor het peloton eindigde in plaats van erna. Pas een dag later stond de Belg zijn gele trui af. Hij zou zijn benen nog een paar keer testen, maar reed zich niet helemaal leeg in Frankrijk. Een week na de Tour werd hij 5e in de Clásica San Sebastián. Nog eens een week later schoot hij met de gouden medaille in Rio de oppergaai af in zijn fantastische carrière.
Afscheid in schoonheid
Je vindt het aantal dagen in de gele trui zelden terug in uitslagen of palmaressen van renners, maar zeker bij de gele trui in de Tour zou dat eigenlijk wel moeten. Gezien de publiciteit die deze leiderstrui oplevert en de strijd die er altijd voor geleverd wordt, is het een semiklassieker waard. Van de actieve renners reden enkel Froome (59), Pogacar (21), Alaphilippe (18) en Thomas (15) meer dagen in het geel rond dan Van Avermaet. Ook Roglic en Vingegaard staan momenteel overigens op 11 dagen.
Resultaten moet Van Avermaet niet meer halen. Zijn carrière is klaar, het werk is al eventjes klaar. Op een mooie manier afscheid nemen, is het enige wat hem nog rest. Of dat in de Tour is, valt nog af te wachten. Toch zou het getuigen van enig gevoel voor wielerromantiek moest AG2R hem nog 1 keer als wegkapitein naar La Grande Boucle sturen. De Tour trekt richting Puy de Dôme, opnieuw in de Auvergne. Greg kan dan een hele dag lang met nostalgie terugdenken aan de dag waarop hij het hele Tourveld op een hoopje reed.