Het is al een tijdje geleden, maar Michael Matthews bewaart hele goeie herinneringen aan de Giro. Nadat hij in 2014 voor het eerst een etappe in de Ronde van Italië won, slaagde hij er in 2015 zelfs in een rit te winnen in de roze leiderstrui. Uniek! In Sestri Levante was hij sneller dan Fabio Felline en Philippe Gilbert. Daarna bleef hij tot 2020 weg uit de Giro. 3 jaar later is Bling terug in de Laars.
Niet top
Maar niet 100% in orde, zo blijkt. De 32-jarige Australiër van Team Jayco AlUla moest dit jaar een aantal tegenslagen verwerken. Nochtans won hij in januari het puntenklassement in de Tour Down Under. “Het begon met een coronabesmetting in Parijs-Nice waardoor ik Milaan-Sanremo miste. Daarna een val Italië en niet minder dan 3 tuimelpertes tijdens de Ronde van Vlaanderen”, zucht Matthews. “Ik ben nog niet helemaal in orde. Na die valpartijen in de Ronde werd het een echte rollercoaster. Mentaal niet m’n makkelijkste periode!”
Matthews hervatte maandag in Frankfurt en bolde als 14e over de streep van deze Duitse WorldTour-koers. “Dat wederoptreden was oké”, vindt hij. “Ik was nog maar net terug na een hoogtestage. De ploeg deed het goed. Zelf zat ik niet waar ik moest zitten, maar kort na zo’n oefenkamp op grote hoogte mag je dat incalculeren. We waren in Frankfurt met de mannen voor de Giro. Op zich was dat een goeie test.”
Matthews geeft toe dat hij liever wat meer tijd had gekregen om zich klaar te stomen voor de Giro. Deze Grote Ronde overslaan en zich voorbereiden op de Tour was niet meteen een optie. “Voor mij was het moeilijk kiezen”, geeft de Australiër toe. “Iedereen weet dat ik hou van hellende aankomsten. Zowel in de Giro als de Tour zijn er weinig dergelijke etappes. Ik heb dan toch maar voor de Giro gekozen en probeer er de komende 3 weken het beste van te maken.”
Campbell Stewart
In deze Giro kan Matthews zijn 10e ritzege in een Grote Ronde pakken. Hij won al 2 etappes in de Giro, 3 in de Vuelta en zelfs al 4 in de Tour. Op 16 juli 2022 zette hij de etappe tussen Saint-Etienne en Mende op z’n naam. Niet in de sprint, maar met voorsprong na een beklijvend duel met de Italiaan Alberto Bettiol, winnaar van de Ronde van Vlaanderen 2019.
“Ik vind het moeilijk te zeggen of ik inzake conditie in de buurt zit van de vorm van toen ik die rit in Mende won”, reageert Matthews. “Want ik heb de indruk dat de gevolgen van covid opgelopen in Parijs-Nice vrij lang aanslepen. Vorig jaar raakte ik rond dezelfde periode besmet, maar toen bleven de naweeën beperkt. Nu lijk ik er nog altijd wat tegen te vechten.”
Wat niet wegneemt dat Matthews aan de Giro begint met de ambitie om een etappe mee te graaien. “Er zijn hier veel snelle mannen”, beseft hij. “Maar ik beschik hier wel over een goeie sprintloods. Campbell Stewart zal voor mij de laatste man zijn. En misschien kunnen we de rollen ook eens omdraaien.”
Goeie opties
Z’n Nieuw-Zeelandse ploegmaat staat voor het eerst aan de start van een Grote Ronde. “Met Eddie Dunbar gaan we voor een goed algemeen klassement”, verduidelijkt Matthews. “Met Filippo Zana zit de nationale kampioen van Italië in onze selectie. Hij liet ook al goeie resultaten noteren in tijdritten en verschijnt supergemotiveerd aan de start van de ronde van zijn land.”
Met Bardiani werkte Zana de Giro al 3 maal af. Hij weet dus wat hem te wachten staat. “Met deze selectie beschikken we over heel wat goeie opties”, benadrukt Matthews, die z’n lot tot en met 2025 aan de Australische WorldTour-ploeg verbond. “Ik bewaar echt hele goeie herinneringen aan de Giro. In 2015 winnen in de roze leiderstrui was een bijzonder mooi moment. Hopelijk keren die mooie dagen nog eens terug.”
Een etappe pakken in de leiderstrui wordt wellicht moeilijk voor Matthews. In 2015 won hij de 3e rit nadat hij met Orica-GreenEdge in Sanremo de inleidende ploegentijdrit won en Simon Gerrans de leiderstrui pakte.
De komende 3 weken worden het alweer geweldig koers kijken voor ons.