Woensdag 17 mei: een massasprint in de Giro kondigt zich in Tortona aan. De sprint wordt prima ingeleid voor Mads Pedersen en aan zijn wiel zit Mark Cavendish klaar. Als hij ooit nog zijn 54e rit in een Grote Ronde wil winnen, dan is dit het moment. The Manx Express zet aan, maar wordt overvleugeld door Pascal Ackermann en Jonathan Milan. Voor het eerst in zijn carrière voelt hij zich oud. Deze maandag 22 mei 2023 geeft hij een persconferentie, naar alle waarschijnlijk om zijn pensioen aan te kondigen?

The Good, the Bad…
The Good, the Bad and the Ugly. Het is een term die je op veel figuren kunt plakken, maar niet in het minst op de persoon Mark Cavendish. The Good wanneer hij net weer 1 van zijn ontelbare overwinningen heeft gehaald, maar ook als hij zijn emoties de vrije loop laat. Zoals eind 2020, toen hij na Gent-Wevelgem met tranen in de ogen vertelde dat zijn carrière erop zat.
De dankbaarheid die hij later toonde ten aanzien van redder in nood Patrick Lefevere was eveneens vertederend. Of ook: Cavendish liet bij een valpartij deze Giro zijn fiets niet los, zodat andere renners niet over zijn tweewieler gingen en een massaval vermeden werd.
The Bad wanneer Cav niet wint. En dat gebeurde in het 2e deel van zijn carrière steeds vaker. Neem nu afgelopen week, toen hij een sprinterskans rook in Viareggio, maar tot zijn grote frustratie moest vaststellen dat Magnus Cort, Derek Gee en Alessandro De Marchi voor de zege streden. De 31-jarige Italiaan Mirco Maestri zag zijn kans nog schoon om een mooie ereplaats uit de brand te slepen voor zijn team EOLO-Kometa en Cavendish vond het nodig om hem op een respectloze wijze te imiteren.
And the Ugly
The Ugly wanneer Cavendish zijn koppige zelve was. Zeker ten opzichte van journalisten deed hij vaker dan nodig moeilijk of vervelend. Tot hij dan plots de Sporza-commentatoren in het West-Vlaams ging begroeten. Zo was de Brit dan ook weer. Ook the Ugly toen het verhaal bij B&B Hotels deze winter spaak liep en hij van de ene dag op de andere alle vragen van zijn potentiële ploegmaat Maximiliano Richeze negeerde.
Echte kampioenen zijn doorgaans geen makkelijke mensen. Cav was geen gemakkelijke persoon, maar ook een groot kampioen. Natuurlijk, in vergelijking met Eddy Merckx is elke renner een toerist. Dat ze evenveel ritzeges in de Tour tellen, betekent niet dat iemand ze ook als kampioen zal vergelijken.
Kijken we in het moderne wielrennen echter puur naar de sprinters, dan is Cavendish de ongekroonde sprintkoning. Er was natuurlijk ook Mario Cipollini, die net als Cav ook wereldkampioen werd en Gent-Wevelgem won, maar Il Re Leone vergat wel om eens ooit de Tour uit te rijden, laat staan de groene trui te behalen. Ook figuren als André Greipel, Robbie McEwan, Alessandro Petacchi, Marcel Kittel, Peter Sagan en Erik Zabel waren geweldige sprinters, maar nooit zo lang zo dominant als Cavendish.
38 jaar
Met het Brits kampioenschap in 2022 won the Cannonball voorlopig zijn laatste wedstrijd. In het shirt van Astana was het nog geen enkele keer raak en ondanks een resem ereplaatsen her en der, lijkt het een lastige klus te worden om nog een keertje het zegegebaar te kunnen maken. De 3e plaats in de Scheldeprijs was zeker een opsteker, hetzelfde resultaat in de Giro was dat veel minder. En straks in de Tour zijn er niet veel sprinterskansen, dus die 35e wordt een lastig verhaal.
Deze maandag 22 mei 2023 rond 13u30 is er dus een persconferentie van Astana. We hebben niet het gevoel dat dat is om naar de klassementsambities van Simone Velasco te luisteren. Het doorgaans goed geïnformeerde La Gazetta dello Sport is er nu al zeker van dat Cav zal aankondigen dat hij na dit seizoen zijn fiets aan de haak hangt. Nog 1 keer vlammen in de Tour, hopen dat alles nog 1 keer volledig in de plooi valt en dan genieten van een uniek palmares met meer dan 160 ruikers.
Cavendish werd deze zondag 38 jaar. Ook de snelste man ter wereld zal dus de strijd tegen de tand des tijds niet winnen. Gelukkig zal Cavendish ook na de aankondiging van zijn pensioen niet snel verdwijnen. En ondertussen maakt de kleine Casper Cavendish, een fan van Wout van Aert, zijn eerste tochtjes. Wat goed is, komt ooit snel en wie Cavendish heet, nog net iets sneller.