De mooiste trui van het peloton op Elite 2-niveau dragen, dat is iets waar ook onze redacteur Jeroen Eyskens al lang van droomt. WielerVerhaal-collega Maarten Verheyen was wel erg close, maar voor Jeroen draaide het op niets uit. Zijn 6e plaats van 5 jaar geleden, was zijn laatste poging, want daarna werkte het BK altijd af bij de profs. Maar met een gemiddelde snelheid van 48,5 km/u ging het dit jaar alvast niet trager! Een monoloog.
Aanloop
Jeroen Eyskens: “Na mijn passage bij enkele continentale ploegen zette ik dit jaar de stap terug naar het clubniveau. Meteen bij het tekenen van mijn contract ergens in november 2022 bij het Hubo-Remotive CT gaf ik aan dat het BK alvast 1 van mijn doelen zou worden voor het aankomende jaar. Ook al wist ik toen nog niet welk parcours het exact ging zijn, voor mij als allrounder op zich geen probleem. De weken en maanden voordien werkte ik vooral veel kermiskoersen af en een handvol interclubs. Ook het PK en BK tijdrijden betwiste ik. Op het PK strandde ik zonder voorbereiding en een geleende fiets van mijn trainingsmakker Jimmy Janssens op de 2e plek. Toen besloot ik ook deel te nemen aan het BK tijdrijden en me er wat meer op te focussen met onder meer een windtunneltest.”
“De winnaar hier was voor mij al voor de start bekend, maar top 5 lag wel binnen mijn marges. Jammer genoeg viel die dag mijn tijdrit in het water, wat vrij letterlijk te nemen was. Ik maakte de ene na de andere stuurfout op het natte, bochtige parcours en strandde teleurgesteld op een 7e plek. De dag nadien moet je jezelf gewoon terug herpakken en blijven dromen van die andere BK-trui, die op 20 augustus 2023 te verdienen viel na een 150 km koers.”
Brommeren met Naesen en De Buyst
“De laatste weken voor het BK zat ik al vast in de juiste flow. Zo pakte ik een dikke maand ervoor mijn 1e zege, die er met verschillende podiums voordien eigenlijk al langer zat aan te komen. Ook toen ging het over een biljartvlak parcours aan een gemiddelde snelheid van 46,5 km/u en klopte ik mijn medevluchters vrij makkelijk in de sprint. Daar kon ik dus ook op vertrouwen. Ik trok vervolgens nog voor 3 dagen naar de Ronde van Vlaams-Brabant, maar kon hier jammer genoeg geen resultaat rijden. Ik voelde wel dat ik conditioneel op een heel hoog niveau aan het rijden was. Dat de conditie goed zat, toonde ik ook opnieuw in het criterium Kapelse Sprint, waar ik 2e eindigde en het meeste aantal premies mee naar huis mocht nemen.”
“Een week later pak ik mijn 2e overwinning in Lokeren, waar ik opnieuw mijn sterke medevluchters ruimschoots achter mij kan laten in de sprint. Het vertrouwen 10 dagen voor het BK stijgt zo alleen maar. Aangezien ik de laatste weken vooral kermiskoersen van tegen de 110 km afwerkte, op uitzondering van de Ronde van Vlaams-Brabant, besluit ik om de dinsdag voor het BK de profkermiskoers in Heusden nog mee te nemen. Deze wedstrijd wordt ook wel het WK van de kermiskoersen genoemd en telt zo’n 170 km. Ik weet uit het verleden dat er hier altijd snoeihard wordt gereden en dat het deelnemersveld ook vaak niet van de poes is, ideaal om de laatste hand te leggen dus. Ik eindig hier 6e na een dagje brommeren in de kopgroep met onder meer Oliver Naesen (8e) en Jasper De Buyst (3e).”
D-day
“20 augustus om 7 uur in de ochtend staat 200 gram pasta te wachten. Ik begin al lichtjes zenuwachtig te worden, dus erg vlot gaat dat zeker niet naar binnen. Gelukkig heb ik de wagen al de avond voordien ingeladen, ik moet enkel nog zien dat ik nog wat ijs uit de diepvries meeneem, want het belooft best warm te worden. Een uur later ben ik al ter plaatse in Putte, samen met mijn vriendin en ouders. Mijn team Hubo-Remotive is ook al aanwezig, ik hoef nu enkel nog mijn rugnummer en transponder te gaan afhalen. 20 minuten voor de start spring ik op mijn Ridley Fenix om nog even kort wat over de aankomst strook te bollen. Ik besluit om al vrij vroeg aan te sluiten bij de start, want het tempo zou wel eens meteen zeer hoog kunnen liggen en ik wil mezelf niet laten verrassen.”
“Mijn gevoel klopt ook, het tempo ligt meteen boven de 50 km/u, de trend is al gezet. Het 1e half uur houd ik mezelf nog kalm maar ik blijf wel altijd goed vooraan. De ene na de andere aanvalspoging wordt teniet gedaan, maar af en toe zijn er toch ontsnappingen waarvan ik het nog wat warmer krijg. Ik besluit om mee te koersen, want elke ontsnapping zou toch wel eens de goede kunnen zijn. Na zo’n 100 km en tal van aanvalspogingen besluit ik om mezelf toch even op adem te laten komen. Dat is mijn grootste fout geweest, want niet veel later rijdt er een groep van 15 renners weg die het zal uitzingen tot de finish. Enkele sterke renners waaronder Elias Van Breussegem, Rutger Wouters en Stijn De Bock maken nog de sprong naar voor, hier had ik dus ook altijd bij moeten zitten.”
“Ik hoop nog dat alles terug samenkomt en wie weet wat er mogelijk is in een massaprint, maar het gebeurt niet en ik bol als 90e over de meet. Een dikke proficiat aan Jari Verstraeten, die een jaar lang mag blinken in zijn BK-trui! Op naar volgend jaar dan maar.
Schrijf je in op onze nieuwsbrief en maak kans op een gesigneerd boek over de comeback van Remco Evenepoel! (winnaar wordt op 1/9/2023 bekendgemaakt)