Kennismaking met een nieuw Nederlands talent – met Belgische roots – bij de nieuwelingen: Elena Van der Veken (15) uit Hulst, net aan de Nederlands-Belgische grens. Ze is nog jong maar toch al meervoudig Nederlands kampioene in het veld en op de weg. In het spoor van haar vader Bart, die zelf op behoorlijk niveau reed en nu een fietsenzaak runt.
Koersnest
Elena Van der Veken is geboren in een koersnest. Papa Bart Van der Veken – een Belg overigens – was vooral actief op de weg en in het veld rond de eeuwwisseling. Ooit werd hij nog 19e in de Ronde van Vlaanderen voor beloften, in een koers die werd gewonnen door Roy Sentjens. 3e was toen Nick Nuyens, die jaren later de profversie op zijn naam zou zetten. Ook opa Van der Veken was trouwens te vinden op de koersfiets.
Nadien zorgde Bart Van der Veken voor een nageslacht dat al even koersminnend is. Met zoon Luca (17) en dochter Elena blijft hij in het wereldje resideren. “Ik ben vooral fan van Mathieu Van der Poel”, liet Luca eerder al eens optekenen. “Die is zowel op de weg als in het veld goed en hij eindigt altijd vooraan. Zo goed worden als hem, dat is een doel.”
In tegenstelling tot haar broer heeft zus Elena al een flink palmares opgebouwd. “Ja, klopt”, vertelt de Hulstse. “Ik werd al 4 keer Nederlands kampioene in het veld en 3 keer op de weg. Dit crossjaar was ik al de beste in Steenhuffel en werd ik 2e in Baal. Ik fiets in de schoot van mijn club Willebrord Wil Vooruit, best wel een prestigieuze club. Zoals mijn broer opkijkt naar Van der Poel, zo heb ik een boontje voor Celine del Carmen Alvarado. Dat is een leuke renster met een knappe stijl. Ze is altijd spontaan en aardig. Haar zie ik als een voorbeeld.”
Fysieke presence
Elena Van der Veken is al flink opgeschoten voor haar leeftijd. In vergelijking met haar leeftijdsgenoten staat ze fysiek al wat sterker. “Of ik daarmee in het voordeel ben? Ik denk het wel”, gaat het talent verder. “Ik heb in mijn leeftijdscategorieën altijd wel tot de besten behoord en daar zal mijn gestalte wel wat mee te maken hebben. Vroeger had ik wel eens wat minder concurrentie, maar daar komt de laatste tijd verandering in. Mijn grootste opponenten zijn in Nederland Bente Jochems, Nienke Jochems en Zoë Brakke. Vanuit Belgische hoek is Zita Peeters een sterke tegenstandster.”
Van der Veken groeit stilaan verder naar de top binnen haar eigen categorie. Op zich ook logisch dat ze het eerder heeft voor de zwaardere parcoursen. “Ja, geef mij maar stevige modder en een technisch parcours. Iets voor de sterkere rensters. Dat past het beste bij mij. En ik rijd trouwens ook graag tussen de oudere categorieën of tussen de jongens, zoals hier in Niel. Goed, dat is vechten en aanklampen, maar alleen daar word ik sterker van. Mijn bedoeling is wel degelijk om door te stoten naar de profcategorie. Ik haal mijn motivatie uit de druk die dat met zich meebrengt.”
Trainen doet de familie Van der Veken meestal in en rond de bossen van Hulst. “We zijn op die manier bijvoorbeeld al goed bekend met het parcours van de Vestingcross, een wedstrijd dicht bij huis”, kijkt de renster terug. “Die race heeft voor ons geen geheimen meer. Voor meer technische en specifieke trainingen zak ik af naar Wachtebeke, voor de trainingen van Cycling Vlaanderen onder leiding van Dirk Ongena (die ook sportdirecteur is bij Lotto Dstny Ladies, red).”
Programma
Als het van Elena Van der Veken afhangt, zet ze nog heel wat wedstrijden op haar programma dit seizoen. “Ik heb al een vrij druk en succesvol wegseizoen achter de rug. Sinds eind april 2023 zat ik overal in de top 10 van de uitslag. In de cross wil ik inderdaad verder doen zoals ik bezig ben. Vooral veel wedstrijden rijden en proberen te winnen. Dat gaat dan over B-crossjes in Nederland en België en hopelijk kan ik geregeld eens aansluiten bij de grotere wedstrijden.”
Win een ABUS-racehelm én je eigen reportage op WielerVerhaal!
