De Ternatse broers Asger (18) en Sune De Valck (15) bleven niet gespaard van pech, maar toch blikken zowel de 1e jaars belofte als de 1e jaars nieuweling terug op een geslaagd seizoen. Beide renners mochten meteen bijtekenen bij hun respectievelijke ploegen Urbano-Vulsteke en Van Moer Logistics, wat wijst op tevreden ploegleiders.
Asger: carrièreplan
Een polsbreuk betekende een vroegtijdig einde van het seizoen voor Asger De Valck. “In Oudenburg liep het fout in een manche van de U23 Road Series met een valpartij en een polsbreuk”, legt hij uit. “Daardoor werd mijn seizoen een maand sneller afgesloten dan gepland. Mijn debuutseizoen bij de beloften kreeg echter wel een positieve evaluatie mee, al zaten er ook enkele negatieve schaduwzijden aan. Globaal trok ik goed mijn plan in het voorjaar. In sommige kermiskoersen kon ik zelf de koers kleuren. In de grotere wedstrijden viel ik in de finale nog door de mand. In Luik-Bastenaken-Luik kende ik wel de pech dat ik snel bij een valpartij betrokken raakte, waardoor ik snel in de achtergrond verzeilde.”
Asger De Valck reed ook nog 2 keer lek in die La Doyenne voor U23-renners, waardoor hij nooit meer voorin geraakte. “In het najaar zorgde die polsbreuk voor een negatieve noot. Mijn vormcurve zat net in stijgende lijn toen het noodlot toesloeg. Daardoor startte ik wel sneller dan voorzien de voorbereiding op volgend seizoen. In mijn 2e jaar moet ik nog betere resultaten kunnen neerzetten. Ik moet volgend jaar een nieuwe stap voorwaarts kunnen zetten.”
Hij krijg daarbij de hulp van zijn trainer Lennert Van De Voorde, die in Lokeren woont. “Ik werk met hem samen sedert vorig jaar”, duidt Asger De Valck. “Ik leerde hem kennen bij Van Moer Logistics, waar hij de junioren van nabij volgde. Op de piste ben ik niet actief. Ik bereid me volledig voor op de weg. Hopelijk blijf ik volgend jaar gespaard van pech. In dat geval moet ik kunnen doorbreken zodat ik als 3e jaars in 2025 de stap kan zetten naar een continentale ploeg. Dat is het carrièreplan dat ik voor ogen heb.”
Aywaille
Asger De Valck woont niet gek ver weg van Remco Evenepoel en hoeft niet lang na te denken over zijn droomkoers. “Ik ben een renner die graag garen spint op geaccidenteerde omlopen”, zegt hij over zijn profiel. “Vrij vroeg in het voorjaar krijgen we met Aywaille al een mooie interclub voor de wielen geschoven. Daar zou ik al graag een 1e keer pieken. Nadien is het dromen van Luik-Bastenaken-Luik. Hopelijk zat alle duivelse pech voor mij gebald in de vorige editie. Het wordt bij Urbano-Vulsteke trouwens wel knokken voor een selectie voor ‘la petite Doyenne’, want de ploeg versterkte zich gevoelig en voor de Waalse klassieker wordt het dringen.”
De renners zullen zich in de kijker moeten rijden om een selectie te verdienen, wat dan weer in hun voordeel speelt. “Dankzij de concurrentie binnen de ploeg stiuwen we elkaar naar een hoger niveau”; beseft Asger. “Tijdens de Kerstperiode trek ik met mijn vader al een weekje naar Spanje voor een individuele stage. In februari staat een ploegstage gepland met de Urbano-ploeg. Mijn 1e koers was vorig jaar Vollezele. Dat zou ook dit jaar wel eens mijn competitiedebuut kunnen betekenen. Het is leuk om in de eigen regio van wal te kunnen steken, al betekenen die eerste koersen telkens wel wedstrijden met een sterk gestoffeerd deelnemersveld.”
Sune: Topsportschool
Voor Sune De Valck stortte de wereld even in toen een hartafwijking aan het licht kwam. Dat gebeurde bij een routinecontrole met het oog op een medisch attest voor zijn inschrijving aan de Topsportschool. Zijn toegang werd geweigerd. Een hartoperatie bracht gelukkig soelaas voor de Vlaams-Brabantse nieuweling, die intussen op internaat zit in Gent. “Het was schrikken en ik zag een doemscenario opduiken, maar er werd me wel al snel verteld dat een kleine heelkundige ingreep volstond om het euvel te verhelpen. De operatie slaagde en het licht werd op groen gezet.”
Over zijn seizoen mocht hij als 1e jaars zeker niet mopperen. Zo kroonde Sune De Valck zich tot Vlaams-Brabants kampioen tijdrijden. “Koersen tegen de chrono is een discipline waarin ik me graag verder wil bekwamen”, geeft hij aan. “Voorts won ik de koersen in Roosdaal en Pittem. In Roosdaal kregen we veel hoogtemeters voor de wielen geschoven, waardoor het peloton helemaal uit elkaar werd geranseld. Dat gaf mijn overwinning extra glans, terwijl het ook genieten was omdat in mijn achtertuin veel en enthousiaste supporters aanwezig waren. In Pittem won ik dan weer een eerder vlakke koers. Het was leuk dat ik overwinningen kon vergaren in verschillende disciplines en op totaal andere omlopen. In de Affligem Classic werd ik helaas afgeremd door een valpartij. Jammer dat ik zo tot opgave werd gedwongen, want daar had ik graag nog eens geschitterd in mijn achtertuin.”
Win een ABUS-racehelm én je eigen reportage op WielerVerhaal!
