Arne Daelmans werkt op de groendienst van de gemeente Vorselaar en borg de crossfiets op nadat hij bij de Masters nog een lang verlengstuk aan zijn veldritcarrière had gebreid. Met zijn zonen Bengt en Lars weet hij evenwel dat de opvolging verzekerd is. Lars boekte bij de junioren in Merksplas al zijn 3e zege. Bengt heeft enkele moeilijke maanden achter de rug, maar de 2e jaars belofte vierde zijn comeback in Merksplas en is aan de beterhand.
Overgangsjaar
Bengt Daelmans (Van Den Plas-Hepa Cycling Team) raakte dit jaar op de sukkel, maar ziet al opnieuw de zon aan het einde van de tunnel. “Sedert mei 2023 sukkelde ik met meerdere longontstekingen, wat best onrustwekkend was als jonge sporter”, vertelt de belofte uit de Daelmans-familie. “We trokken op onderzoek bij enkele artsen en toen kwam aan het licht dat ik aan astma lijdt. Een puffer diende soelaas te brengen. Het duurde helaas wel even vooraleer ik goed kon omgaan met zo’n puffertje, zodat de positieve gevolgen ervan ook even op zich lieten wachten.”
Bengt vierde zijn debuut in de Koppenbergcross op Allerheiligen. “De Koppenbergcross is uiteraard 1 van de allerzwaarste crossen van het seizoen en daar bleek dat ik nog niet helemaal op punt stond voor wedstrijden. Ik besloot om 2,5 weken lang enkel te trainen. In Merksplas vierde ik mijn rentree en dat werd een meevaller. Ik keerde met een goed gevoel huiswaarts. Ik had goede benen, maar ik diende wel helemaal achteraan te starten. Waardoor het resultaat nog niet navenant was.”
Hij koestert voor de komende winter geen al te hoge verwachtingen. “Ik beschik nu eenmaal over geen brede basis. Ik wil de komende maanden vooral ritme opdoen om de lijn dan door te trekken op de weg. Ik cross nog steeds dolgraag, maar verzoen me ermee dat ik voor een overgangsjaar sta. Ik startte intussen met een opleiding Sport- en Cultuurmanagement, die ik volg via afstandsonderwijs. In de voormiddag ga ik doorgaans trainen. In de namiddag volg ik dan online de lessen. Ik ken meerdere renners die via afstandsonderwijs studeren en zich daar positief over uitlaten. Ook ik vond al goed mijn draai.”
Selectie nationale ploeg
1e jaars junior Lars Daelmans zette bij het Antwerp Cycling Team Kontich een dijk van een seizoenstart neer. De jongere broer van Bengt boekte na Knesselare en Dendermonde in Merksplas al zijn 3e overwinning. Bengt spoedde zich na de cross wel naar het podium, waar hij nog net de plechtigheden kon meepikken. “De overgang van Lars naar de junioren is praktisch een goede zaak, want nu kunnen we A-crossen betwisten op dezelfde locatie”, verzekert hij. “Tijdens zijn crossen houden we ons aan een strikte taakverdeling. Mijn vader staat sowieso in de materiaalpost bij de crossen van mijn broer en ik. Tijdens de crossen van mijn broer bewaak ik onze wagen, waar zich te duur materiaal bevindt om zomaar achter te laten.”
“Ik zag dus niets van de cross van Lars, maar weet uiteraard wel dat hij sterk op dreef is en droomt van selecties voor de crossen in de Wereldbeker, evenals het WK. Met zijn overwinningen onderstreepte hij toch wel dat zijn kandidatuur terecht is. Lars volgde aanvankelijk sporthumaniora, maar die opleiding bleek niet goed te stroken met zijn veldritcarrière. Op donderdag stonden 4 uur sport en op vrijdag zelfs 5 uur op de agenda. Door het verplichte programma diende Lars dus veel te lopen en te zwemmen en dat net voor het weekend. Dat betekende dat hij vaak vermoeid aan de start verscheen.”
Lars koos nu voor een nieuwe studierichting en zal die combineren met een job in een fietsenzaak. “Zo zou hij nog slechts 2 dagen per week school lopen”, weet zijn broer. “Zijn nieuwe studierichting legt hem duidelijk geen windeieren.” Vader Arne Daelmans geeft de beide zonen goede raad. “Papa heeft uiteraard enorm veel ervaring, zijn goede raad nemen we dus zeker ter harte.”
Zandspecialist
In de crossfamilie Daelmans staat de fiets centraal, zoveel is wel duidelijk. Vergelijkingen tussen vader Arne en zijn beide zonen levert volgens Bengt gelijkenissen op, maar ook verschilpunten. “Mijn vader was eerder een zandspecialist. Ik sluit daar het dichtste bij aan. Ook ik ploeg vlot door het zand en kan moeilijk ontkennen dat zandomlopen met flink wat loopwerk mijn voorkeur wegdragen. Mijn broer Lars komt dan weer beter uit de verf in moddercrossen. Lars ploetert graag door de modder en doet dat een stuk beter dan de concurrentie. Voor hem betekent het eigenlijk dat hij beter aan zijn trekken komt naarmate de crossen zwaarder zijn.”
Zelf wordt bengt niet meteen vrolijk van baggeren door de modder. “Liever wend ik mijn techniek aan om me vlot een pad te wagen door het zand. Die techniek erfde ik misschien wel wat van mijn vader, die er intussen zelf mee stopte als crosser. De combinatie met zijn zware job op de groendienst maakte het steeds moeilijker om voldoende te trainen, waardoor hij besloot om ermee te kappen. Zo kan hij ons beter begeleiden, al kan dat niet altijd omdat hij soms ook in weekends moet werken voor de groendienst. Met zijn ervaring betekent hij uiteraard een meerwaarde als begeleider van mij en mijn broer.”
“Voor mezelf komt het er nu op aan om door te zetten zonder te forceren. Ik beschik niet over een brede basis en moet de concurrentie stap voor stap opnieuw bijbenen. Het komt er op aan om me vooral te amuseren zonder me te druk te maken over de resultaten. Voor mijn broer liggen de kaarten een stuk gunstiger. Ik hoop dat hij snel zijn 1e selectie te pakken heeft voor een Wereldbekercross. “
Win een ABUS-racehelm én je eigen reportage op WielerVerhaal!
