De Affligemse eliterenner Stef Rogier (27) verliet zijn comfortzone met zijn deelname aan de nationale Ronde van Burkina Faso. Rogier werd fraai 6e, maar onthoudt toch vooral de cultuurschok die hij onderging in een land waar de levensomstandigheden precair zijn en de nutsvoorzieningen verre van evident. Een ervaring rijker gooit de Vlaams-Brabander het ook volgend seizoen over een andere boeg met zijn transfer van RB Zelfbouw naar Team Thielemans-Dehauwere.
Race tegen de tijd
Stef Rogier maakte dan wel een cultuurschok mee in Burkina Faso, maar hij verbaasde wel ook op sportief vlak met een fraaie 6e plaats in het eindklassement. “Er gold een negatief reisadvies voor Burkina Faso sedert de staatsgreep van vorig jaar”, vertelt hij. “In tegenstelling tot de Nederlanders, Fransen en Duitsers waagden de Belgen zich wel aan het avontuur. Eigenlijk was ik helemaal niet voorzien, maar een maand voor de start van de Ronde van Burkina Faso haakte Timmy De Boes af wegens medische redenen.”
“De ploeg had nog een 6e renner nodig en kwam bij mij terecht. Ik twijfelde even, maar dacht dat het nu of nooit was en dat ik later misschien wel zou spijt hebben als ik deze buitenkans op een leuk avontuur zou hebben laten schieten. Het werd wel hectisch, want plots moest ik een internationaal paspoort aanvragen, allerhande formaliteiten aanvragen en mijn vaccins dienden uiterlijk 10 dagen voor het vertrek toegediend te worden.”
Eens in Burkina Faso tuimelde Rogier van de ene verbazing in de andere. “Ik zou iedereen zo’n trip aanraden. Je kan je echt niet inbeelden in welke omstandigheden de mensen daar moeten leven, maar toch blijven lachen. Sportief werd ik ook verrast, want ik verwachtte dat het niveau best wel zou meevallen. Nou, ik kan je nu wel verzekeren dat je die Burkinezen niet uit de wielen rijdt. Het is ginds 40 graden zodat je de inspanningen geen uren kunt volhouden. Het gaat er bij momenten wel explosief aan toe met een plotse versnelling en daar bleken de Afrikaanse thuisrenners wel bedreven in. Het werd een uniek avontuur dat misschien wel voor herhaling vatbaar is, al is het uiteraard niet eenvoudig om het werk in België zo lang achter te laten. Vaneen jetlag was gelukkig geen sprake met slechts één uur tijdsverschil en zes uurtjes vliegen.”
Korf UCI-punten
Stef Rogier liet zich gelden op het Afrikaanse continent als meesterhelper van Rutger Wouters, die op de eindzege mikte. “De meeste etappes stevenden af op een massaspurt. In 1 etappe kregen de vluchters 5 minuten voorsprong cadeau en toen beseften we het gevaar voor het klassement. We zetten ons met de hele Belgische ploeg op kop en reden de kloof dicht. Na de moordende achtervolging bleven we voorin met nog slechts 12 renners over. In het klassement rukte Wouters op naar de 2e plaats. We smeedden wel een plan om Wouters naar eindwinst te loodsen via een verrassingsaanval, maar we verloren Niels Vandyck en Wannes Heylen, die ziek dienden op te geven. Zo bleven we nog met slechts vier renners in koers.”
De Burkinees Paul Daumont stond toen al aan de leiding. “De renner met een Franse vader en Burkinese moeder kon op de hand- en spandiensten rekenen van de 3 aanwezige Burkinese ploegen. We kwamen in een numerieke minderheid met nog 4 Belgen tegenover de leider, die over 17 ploegmaats beschikte. Met mijn 6e plaats in het eindklassement kon ik best leven als debutant. Ik vond het wel spijtig dat ik in de etappes geen podiumplaats kon versieren. Ik had wel graag eens op het podium gestaan, want de plechtigheden waren kleurrijk en bleken ook een belevenis op zich. Ik keerde dus met een korf UCI-punten huiswaarts. Ik kan je verzekeren dat ik die niet op een blaadje geserveerd kreeg. Het was niet alleen dagelijks puffen en zweten geblazen, maar de Burkinezen haalden een degelijk niveau.”
Repercussies
Stef Rogier maakt volgend seizoen een switch van RB Zelfbouw naar het Merchtemse Team Thielemans-De Hauwere, wat repercussies heeft voor zijn programma. “Ik draai de knop om. Met mijn steeds drukkere job als voedingsexpert is het niet meer mogelijk om veel te trainen. Interclubs zijn dan ook niet langer aan mij besteed. Bij mijn huidige ploeg RB Zelfbouw ligt de focus wel op de interclubs, waarbij vooral de kaart van de beloften wordt getrokken.”
“Ik besloot dan ook om andere oorden op te zoeken en met het Team Thielemans-Dehauwere vond ik een clubteam dat uitstekend bij me past. Ik tref er met Rutger Wouters en Niels Vandyck renners die al langer de kleuren van het Merchtemse team verdedigen en met wie ik pas het avontuur in Burkina Faso achter de rug heb. Team Thielemans-Dehauwere is een team dat op het kermiscircuit focust en dat wordt voortaan dus ook mijn speeltuin. Het is een team dat vooral in de eigen regio wil schitteren, wat voor mij interessant is. Ik hoef geen verre verplaatsingen meer.”
Rogier startte de voorbereiding op het seizoen op een speciale manier. “Ik bekeerde me tot het circuit van de strandraces. In De Panne debuteerde ik met een 96e plaats. Dat klinkt misschien niet opzienbarend, maar er stonden wel liefst 1.000 deelnemers aan de start, waaronder flink wat profs. Ik heb de techniek om vlot door het zand te ploegen ook nog niet onder de knie. Op elke zandstrook verloor ik 50 seconden tegenover de profs, die er wel bedreven in zijn. Binnen 2 weken trek ik naar de strandrace in De Haan en nadien volgen nog Bredene, opnieuw De Haan en het BK op 30 december 2023.”
Win een ABUS-racehelm én je eigen reportage op WielerVerhaal!
