De naar Anzegem uitgeweken Jens Teirlinck zette na enkele sabbatjaren in nevenbonden zijn carrière opnieuw op de rails. De neef van gewezen prof Willy Teirlinck liet in de veldrit van Beauraing zelfs een zege optekenen. In de kleuren van het kleine maar ambitieuze Carbonbike Giordana herlanceerde de 27-jarige Teralfenaar zijn tanende carrière.
Boezemvriend
Jens Teirlinck maakte de overstap naar Carbonbike Giordana, dat geleid wordt door ex-prof Julien Vandenbrande, die overigens ook zelf nog op de fiets zit. “Julien is al sedert mijn 12e een boezemvriend”, vertelt Teirlinck. “Julien begeleidde me trouwens bij mijn comeback en stuurde bij waar hij dat nodig achtte. Als gewezen prof weet hij uiteraard waarover hij praat. Voor mij is Julien de ideale begeleider, beter dan een persoonlijke trainer. Julien is het met mij eens dat er in het leven nog wel meer is dan enkel de koers. Die aanpak zorgt voor rust in mijn hoofd.”
Jens Teirlinck werd bestempeld als een groot talent, maar de doorbraak bleef uit. “Ik koerste steeds met veel druk, waarbij het werkwoord ‘moeten’ de rode draad was. Die druk viel weg en dat werkt bevrijdend. Bij een tegenvallend resultaat weet je dat je daags nadien toch weer aan het werk moet. Ik veranderde ook van job. Ik werk nu als postbode en verzorg de uitreiking in Waregem. Dat betekent dat ik vroeg uit de veren moet, maar dat biedt ook voordelen. Zo kan ik overdag trainen en ook deelnemen aan koersen tijdens de week.”
Teirlinck werkte voorheen als fietshersteller, maar blijft ook in die branche actief. “Ik werk nu als fietshersteller in bijberoep. Ik ben intussen aan mijn 1e crosswinter bezig nadat mijn carrière 4 jaar lang op een laag pitje brandde. De resultaten vallen al onverwacht goed mee. Zo won ik de veldrit van Beauraing. Eigenlijk dient mijn huidige veldritcampagne een hoger doel. In 2024 wil ik opnieuw aan de bak op de weg. Bij Carbonbike Giordana tillen de renners elkaar naar een hoger niveau en daar wil ik deel van uit maken.”
Kopstart bij de profs
Teirlinck peddelde maar wat mee in de pelotons van de nevenverbonden, maar gooide het sedert de start van het nieuwe veldritseizoen over een andere boeg. “Uitgerekend op Allerheiligen kende ik een gloriedag. Ik nam een kopstart in de Koppenbergcross tijdens de veldrit van de profs. Ik startte nochtans op de laatste rij, maar plots zag ik een gaatje en ik gooide me daar vol in. Ik was steeds explosief, een kwaliteit die ik deel met mijn nonkel Willy, die bij de profs vaak in de slotkilometer demarreerde en vooruit bleef. Zo won hij meerdere etappes in de Tour en werd hij in 1975 Belgisch kampioen in Mettet in de periode van Eddy Merckx en Roger De Vlaeminck.”
Op de Koppenberg blies Jens Teirlinck de motor wel op met zijn drieste uithaal bij de start, maar daar maalde hij niet om. “De ploegleiding was tevreden. Ik haalde een minuut zendtijd binnen op televisie en daarmee kan je naar de sponsors trekken als return op hun investering. Uiteraard ging ik diep in het rood bij de start. Ik betaalde die felle inspanning cash en zou eigenlijk een hele cross lang in het rood rijden. Nou, wat maakt het ook uit? Een 15e plaats brengt niet meteen meer publiciteit op dan de 22e. Die live zendtijd wel.”
Jens heeft nog weinig contact met zijn oom Willy, die ook jarenlang als ploegleider fungeerde bij diverse teams. “Sedert ik naar Anzegem verhuisde, verloren we elkaar wat uit het oog. Vroeger troffen we elkaar nog regelmatig toen nonkel Willy als ploegleider in de volgwagen de koers volgde. Tijdens de weekends is hij nu vaak ook zelf nog aan de slag als renner, want bij de Masters behoort hij in zijn leeftijdscategorie nog steeds bij de toppers.”
Historische zege
In de B-veldrit van Beauraing wist Teirlinck te zegevieren en dat betekende een speciale overwinning. “Het was een veldrit die georganiseerd werd door Fiona Mertens, een renster van Carbonbike Giordana, die op die manier samen met haar broer Johan haar overleden moeder wilde herdenken. Die wedstrijd winnen had dus best wel emotionele waarde. We kregen er een mooi parcours geserveerd met flink wat hoogtemeters. Zo’n koersen zijn op mijn maat gesneden. Helaas staan er niet gek veel crossen met dat profiel op de kalender. In Vlaanderen en Vlaams-Brabant zijn er steeds minder crossen en in Antwerpen krijg je doorgaans vlakke omlopen voor de wielen geschoven.”
Toch werd het in Beauraing nog wel even nagelbijten toen halfweg cross een lekke band roet in het eten dreigde te gooien. “Dat was best wel stressen. Gelukkig beschikte ik al over een leuke voorsprong en lag ik nog steeds op kop toen ik de wisselzone bereikte. Nadien werd ik niet meer verontrust. Mijn vorige zege in de cross dateert van bij de nieuwelingen. Deze overwinning is er eentje om in te kaderen.”
Teirlinck verdeelt de ambitie over 2 vlakken. “De ploeg boekte vorig jaar 30 overwinningen en ik hoop mijn steentje bij te dragen aan de verdere groei van het team. Op persoonlijk vlak wil ik nieuwe stappen voorwaarts zetten. Indien ik mee vooraan zit in de finale, kan er wel eens een appeltje uit de kast rollen. Carbonbike Giordana hanteert een ploegtactiek waarbij het belang van de ploeg voorop staat. Met meerdere ijzers in het vuur kan het lot ook mij wel eens gunstig gezind zijn.”