We fietsten onlangs een verkenningstocht van een goeie 100 km door het Pajottenland, vertrekkend vanaf de Schorre in Boom. De Schorre werd recentelijk omgedoopt tot het nationaal park van de Scheldevallei, en staat bekend om de jaarlijkse cross en het wereldberoemde Tomorrowlandfestival. Het domein biedt niet alleen ruimte voor festivals, maar ook voor wandel- en mountainbikeroutes in het bos. Wij vertrokken met onze koersfiets eropuit. Onze GPX krijg je er onderaan gratis bij.
Zennegat
Al meteen na ons vertrek komen we aan bij het indrukwekkende wielermuseum De Velodroom. De Velodroom herbergt meer dan 1.500 wielertruitjes, 40 fietsen en 3.000 boeken. Wielercafé De Musette serveert drankjes en andere lekkernijen waarvan je kunt genieten voor, na of tijdens je fietstocht. Daarnaast staat er een handige herstelpaal klaar voor fietsproblemen.
Vervolgens volgt de route het water van de Rupel tot in Rumst, waar de Blauwe Bruggen de verbinding vormen tussen Rumst en Mechelen. Deze fiets- en voetgangersbrug is het drukst bezochte punt voor fietsers in de provincie, leert de toeristische dienst van de Rupelstreek ons. Onze route gaat verder naar het Zennegat, waar Zenne, Dijle en Leuvense Vaart samenkomen. Kunstenaars, muzikanten, fietsers en wandelaars worden aangetrokken door dit punt, dat tevens fungeert als knooppunt op het fietsnetwerk Scheldeland en wandelnetwerk Rivierenland.
Zelf zijn we nog voor het 1e daglicht op pad, en merken we enorm veel overstekende konijnen van het Zennegat richting Hombeek. Hoewel de kleine beestjes vrij snel zijn, is het opletten geblazen. In Hombeek verlaten we het water en naderen we Grimbergen, waar de eerste hoogtemeters zich aandienen. Het nabijgelegen Prinsenkasteel herinnert aan de Tweede Wereldoorlog, toen Duitse troepen het gebruikten als munitiedepot. In 1944, bij hun terugtrekking, staken ze het kasteel in brand om te voorkomen dat de geallieerden de munitie in handen kregen. Ondanks zware branden en explosies bleven er toch enkele delen van het Prinsenkasteel overeind.
Kasseien
De wegen beginnen langzaamaan te golven, en voor we het weten staat de 1e beklimming van de dag voor ons, de Krogstraat. Niet bijzonder steil, maar toch even omhoog. Bovenaan maken we een ommetje om een kasseistrook te vermijden en wat extra hoogtemeters mee te pikken. De Fluxenbergweg staat als volgende op de planning.
We steken dan de Brusselsesteenweg over tussen Brussegem en Wemmel om daarna de lange kasseistrook van de Hoogstraat in Kobbegem te vermijden. In onze verkenning zit deze er nog in, maar vanwege de natte en vuile omstandigheden besluiten we deze wijselijk uit onze GPX te halen. Bij aankomst in Kobbegem passeert onze route de brouwerij Mort Subite. Die werd opgericht in 1686 door Joris Van der Hasselt en werd later voortgezet door familie De Keersmaeker. In de jaren ’60 verschoof de focus van pils naar lambik. In 2000 kwamen alle aandelen in handen van Heineken’s Alken-Maes.
Hoewel we de lange strook van de Hoogweg omzeilen, krijgen we onvermijdelijk enkele kinderkopjes voorgeschoteld. Een kort stukje stadskasseien volgt in Kobbegem, maar met aangepaste snelheid kan je ook het naastgelegen pad afrijden. Vanaf hier gaat het snel naar ons verste punt in Sint-Martens-Bodegem.
Op de terugweg vermijden we het centrum van Asse, maar passeren we door een reeks gehuchten om terug te keren naar Kobbegem. We krijgen nog een beklimming voorgeschoteld, namelijk de Bollebeek. We komen langzaamaan dichter bij Boom, maar er wachten nog zo’n 30 km voordat we aan onze verpozing toe zijn. Rondom Merchtem draaien en keren we om de beste en veiligste route te vinden, en voordat we het weten, komen we aan in Steenhuffel. Plotseling merken we dat alles iets minder vlot gaat en merken we dat we achteraan een lekke band hebben. We rijden er nog even mee door, maar na een 10-tal minuten is stoppen de enige optie.
Peperkoek
Het verdict is een krater in onze buitenband, dus we moeten even inventief zijn. Zoals we eerder in een artikel over fietsonderhoud hebben benadrukt, is een nazicht van je zadeltasje cruciaal. Gelukkig is dit gebeurd en hebben we de nodige middelen bij ons om verder te gaan. Alleen een stukje buitenband ontbreekt om het gat op te vullen. We steken snel een grote peperkoek naar binnen, en met de verpakking kunnen we het gat netjes dichten. Door de soms erbarmelijke staat van de Belgische wegen merken we de kleine bult in de band tijdens het rijden niet al te hard op.
Het lijkt stilaan bijna een trip voor bierliefhebbers, aangezien we na Grimbergen en Mort Subite nu bij Palm zijn beland. Net buiten Londerzeel zetten we de laatste rechte lijn in. We komen nog in de buurt van Duvel, maar gelukkig hoeven we niet bij elke brouwerij te stoppen voor een degustatie, anders zou de weg wel eens dubbel zo lang kunnen duren.
Langs het fietspad over de A12 volgen we de fietsbewegwijzering, die ons als een rollercoaster even onder de brug door laat draaien, om in de richting van Boom te fietsen. Met een laatste beklimming over de Schelde keren we terug naar de Schorre en ronden we onze 101 km lange tocht door het Pajottenland af.
Download WielerVerhaal Fietsroute: van de Schorre naar het heuvelachtige Pajottenland – 100 km!
