Voor Sandra Degueldre is de maat vol. De 45-jarige Waalse ex-prof stopt de samenwerking met de Fédération Cycliste Wallonie Bruxelles (FCWB), waar ze zich op zelfstandige basis bezighield met de begeleiding van jonge rensters. Degueldre blijft wel aan de slag bij haar team Baloise WB Ladies, terwijl ze ook haar 16-jarige koersende zoon Mathieu Lambert op de voet volgt.
Vertrouwensbreuk
Sandra Degueldre liet er geen gras over groeien en kondigde aan dat ze de deur dicht trekt bij de Fédération Cycliste Wallonie Bruxelles (FCWB), de Waals-Brusselse wielerfederatie die dus de tegenhanger is van Cycling Vlaanderen. De Karolingse uit Charleroi was verantwoordelijk voor het vrouwenwielrennen. “Ik vertrek met pijn in het hart, maar de handelswijze van de FCWB stuit me tegen de borst. Ik diende bijna 2 maanden lang te wachten op de betaling van mijn laatste factuur, een vergoeding voor het overigens puike werk dat ik leverde en waar ik veel tijd en energie aan spendeerde.”
“Ik vind het niet normaal dat ik telkens moet aandringen om ingediende facturen te vereffenen, terwijl ik vernam dat anderen wel tijdig betaald werden. Ik werk als zelfstandige en vind het dan ook alleen maar logisch dat ik kan rekenen op een maandelijkse vergoeding volgens de prestaties die ik lever. Ik werd voor alle duidelijkheid wel correct betaald en er waren geen discussies over het gefactureerde bedrag, maar ik heb geen zin om telkens als het ware te moeten smeken om uitbetaald te worden.”
Er is dus sprake van een vertrouwensbreuk en daarom stapt ze op. “Ik vind het best spijtig voor de meisjes die ik onder mijn hoede had. Ik zal hen blijven volgen via de sociale media en wens hen het allerbeste toe. Ik reken erop dat ze zich blijven inzetten en het beste van zichzelf geven om vooruitgang te blijven maken. Het stemt me triest dat ik niet langer met hen kan samenwerken.”
Cycling Vlaanderen
Degueldre is gepokt en gemazeld in het wielrennen als gewezen profrenster en als ploegleidster met 10 jaar ervaring. Ze kaart de achterstand aan van de FCWB tegenover diens Vlaamse tegenhanger. “Bij Cycling Vlaanderen wordt digitaal gewerkt”, weet Degueldre. “De aanvraag van licenties werd volledig gedigitaliseerd. Bij de FCWB is dat nog steeds niet het geval. Er is nog veel werk aan de winkel. Als je de Vlaamse en Waals-Brusselse wielerfederatie vergelijkt, zie ik een werking aan 2 verschillende snelheden.”
“Zo melden de renners zich in Vlaanderen digitaal aan voor een koers en dat verloopt vlot. Ook in Brussel en Wallonië word je geacht om via de digitale weg in te schrijven voor een koers. Ik kan je verzekeren dat het zelden lukt wegens allerhande problemen. Ik ben ervaringsdeskundige, want mijn 16-jarige zoon Mathieu Lambert koerst en om de haverklap hebben we problemen om aan te melden voor een wielerwedstrijd. Aan die problemen moet dringend paal en perk gesteld worden.”
“Mathieu koerst bij Marchovelette. Het is een grote ploeg met nagenoeg 90 renners in de gelederen, maar het familiale karakter bleef behouden ondanks het grote ledenaantal. Het is een goed gestructureerde ploeg met een prima omkadering en een interessant programma in alle jeugdcategorieën. Mathieu heeft met Robin Ernst ook een persoonlijke trainer. Robin is net als ik sportdirecteur bij Baloise WB Ladies. Mathieu zit dus in goede handen”, lacht Sandra Degueldre.
Benelux Team
Sandra Degueldre was als renster 3 jaar lang prof. “Ik behoorde tot de nationale ploeg en werd geselecteerd voor het WK op de weg door bondscoach Ronny Vanmarcke. Ik reed ook nog een WK op de piste onder de vleugels van Carlo Bomans. Na mijn actieve carrière behaalde ik mijn trainersdiploma bij ADEPS, de Franstalige tegenhanger van BLOSO. Ik fungeer intussen al 10 jaar lang als ploegleidster en zat ook 2 jaar lang aan boord van een UCI-ploeg met het Benelux Team.”
Na haar vertek bij de FCWB ligt de focus helemaal op Baloise WB Ladies. “Ik deel graag mijn piste-ervaring, maar daar lijkt weinig interesse voor”, beseft ze evenwel. “De meeste meisjes focussen liever op de weg. Ik was zelf een goede spurtster en kan mijn ei op dat vlak wel kwijt door de meisjes te leren positioneren in een sprint. Ik leer ze ook aan hoe ze tegenwind kunnen vermijden en hoe ze zich best plaatsen en bewegen in het peloton.”
“Ik ben intussen mijn 2e jaar aan de slag bij de ploeg van Ludivine Henrion. Daar werk ik eveneens als zelfstandige, maar krijg ik wel het nodige respect. Nou goed, ik wil de FCWB ook niet aan de schandpaal nagelen. Misschien is er gewoon sprake van een gebrek aan personeel waardoor het organisatorisch fout loopt.”