Het is daags voor de Omloop Het Nieuwsblad dat we Nathan Van Hooydonck spreken. De jonge BMC’er slaakt een zucht van opluchting. ‘Eindelijk’. Het is zover, zijn grote profdebuut in het klassieke voorjaar. De kop is er intussen af, met de Omloop en Kuurne in de benen. Maar het moet natuurlijk nog allemaal écht beginnen.
De 1m92 lange Van Hooydonck komt voor ons interview met veel vertrouwen, een zwarte muts tegen de Syberische kou en handen in de zakken de lounge van het 4-sterrenhotel Auberge du Pêcheur in Deurle, deelgemeente van Sint-Martens-Latem, binnengewandeld. Alsof hij al jaren in het peloton meedraait. Niets is echter minder waar. Nadat hij halfweg 2017 na 3 en een half seizoenen bij de U23 eindelijk de overstap mocht maken naar de profs, is hij nu begonnen aan de Vlaamse klassiekers.
Niet geforceerd
Dat het stilaan lang genoeg geduurd had, zei hij hier vorig jaar al in een interview (lees hier). En nu is het dus voor écht. Eindelijk! “Eens ik aan 2017 was begonnen, miste ik het eigenlijk om het Vlaamse voorjaar bij de profs te kunnen rijden”, zegt hij. “Ik zag al leeftijdsgenoten hun streng trekken bij de profs en ik wist van mezelf dat ik beter was dan hen, dus dan knaagt dat toch een beetje. Maar goed, die beslissing om mijn profdebuut uit te stellen was er wel gekomen na onderling overleg met de ploeg. De ploeg had een bepaald idee en ik heb me daar bij aangesloten. Het is dus niet zo dat ze de situatie tegen mijn zin hebben geforceerd. “Mijn vader en nonkel Edwig hebben me trouwens ook wel wat gestuurd.”
Een klasbak als Van Hooydonck, in zijn 2e jaar als belofte al meteen Belgisch kampioen op de weg, had nochtans geen zenuwen toen hij in de wachtkamer zat. “Ik wist natuurlijk wel dat ik die overstap van het Development-team van BMC naar de profploeg zou mogen maken”, zegt hij. Andere ploegen waren ook geen optie, zo blijkt. “Er was via mijn manager Dries Smets wel interesse van andere teams, maar voor mij telde enkel BMC. Nu de opleidingsploeg gestopt is, werken hier bij de profploeg ook heel veel stafmensen van ginder, dus dat voelt heel vertrouwd aan.”
Tips van nonkel Edwig
Zijn debuut bij de grote jongens kwam er uiteindelijk halfweg het seizoen, niet zo gebruikelijk. Maar desalniettemin wel bevredigend. “Ik begon in de Ronde van Luxemburg en dat voelde meteen goed. Een paar weken later werd ik 5e op het Belgisch kampioenschap in Antwerpen, wat natuurlijk ook heel goed was. Dat ik kon meespelen in de absolute finale was echt een mooie binnenkomer.” (NVH werd ook 12e in de individuele tijdrit op het BK in Chimay, red)
Desalniettemin beseft hij dat er nog veel te leren valt. “Het zou een beetje triestig zijn als ik op mijn 22e al zou uitgeleerd zijn”, lacht hij. “Ook van mijn nonkel Edwig kan ik nog wel wat opsteken. Al ligt dat op vlak van koerstactiek misschien iets moeilijker, want de koers is toch heel erg veranderd in vergelijking met zijn tijd. Maar zeker qua positionering kan ik nog belangrijke tips gebruiken. De voorbije jaren heeft mijn nonkel me vooral geadviseerd rondom het koersgebeuren, wat ik de dagen voor- en na de koers wel en niet mag doen. Nu zal daar wat sturing in de koersen zelf bij komen.”
Snel gerodeerd
Begin 2017 liet NVH optekenen zich nog te amuseren bij de beloften, en dat het goed was dat hij hier en daar zijn overwinning kon meepakken. Wat is er nu veranderd? “Koersen winnen is een stuk moeilijker geworden, grijnst de jonge knaap. “Maar ik amuseer mij hier rot met de klassieke ploeg. Rijden voor Greg (Van Avermaet, red) is echt wel leuk. Als hij het kan afmaken, voelt het alsof je zelf gewonnen hebt. Want uiteindelijk geeft de rest van de ploeg zich ook volledig om hem te kunnen laten winnen in die grote klassiekers….”
Van Hooydonck was meteen in februari al heel sterk, werd ook bekroond met de tussentijdse witte trui in de Ronde van Dubai. “Ik wist dat ik al vroeg in goede doen was, maar dat resultaat in Dubai had ik zelf niet meteen verwacht. Ik had gedacht dat ik wat meer tijd zou nodig hebben om gerodeerd te geraken, maar ik voelde me meteen sterk. Dan wilde ik me ook maar mooi laten zien. Mijn niveau ligt een stuk hoger dan vorig jaar, dat voelde ik in februari erg goed.”
Dat belooft!
Fotomateriaal: LaPresse-Ferrari / Paolone.