Milaan-Sanremo eindigde met een klapper van jewelste. Kamikaze Matej Mohoric dook als een baksteen van de Poggio en bleef alle favorieten vooraf. Hijzelf dankte onmiddellijk na de aankomst zijn geheime wapen: een FOX-dropper post uit het huis FSA. Dit zijn de details die je nog niet kende.
Opnieuw is een innovatie uit het mountainbiken neergedruppeld in het wegrennen. Na de schijfremmen komt nu ook de dropper post de gemoederen beroeren. Maar terwijl het jaren duurde eer de behoudsgezinde wegrenners van de voordelen van de schijfremmen overtuigd waren, ziet het er naar uit dat de dropper post sneller adepten zal vinden.
Constructeur FSA geeft graag een woordje uitleg bij de historische overwinning.
FSA is niet alleen sponsor van onder meer Bahrein-Victorious, maar wil ook de vruchten plukken door de feedback van de renners ernstig te nemen. Want niet alleen Mohoric, in 2012 wereldkampioen bij de junioren en in 2013 bij de beloften, maar ook andere kleppers probeerden deze techniek al eerder uit. De 1e test op een wegfiets dateert al van 2011 en in 2016 lieten Ivan Basso en Vincenzo Nibali tijdens de Giro een dropper post monteren. In 2017 werden de reservefietsen op de neutrale wagen in de Tour de France van een dropper post voorzien. Zo kon de zadelhoogte door de renner zelf aangepast worden.
Maar voor de montage van een dropper was wel een reglementswijziging nodig. FSA vroeg en kreeg in 2014 de goedkeuring voor een dropper post voor wegfietsen. Naast enkele veiligheidsvoorwaarden werd ook de slaglengte beperkt. Het zadel mocht nooit een setback van meer dan 5 cm hebben ten opzichte van de verticale door het bottom bracket.
327 gram
Ondanks de voordelen bleek het gewicht een groot nadeel. Terwijl bij testen de aerodynamische voordelen in de afdaling duidelijk merkbaar waren, zorgde het extra gewicht ervoor dat de dropper post geen doorbraak kende. De dropper zorgde immers voor heel wat extra gewicht. Dat extra gewicht moest eerst naar boven – de top van de beklimming – gebracht worden. De renners vreesden dat ze daardoor te veel tijd en energie zouden verliezen. Tijd die je in een afdaling niet zomaar goed maakt. Ook was de bediening niet zo evident als vandaag.
Tegenwoordig zit de techniek op een ander niveau en laat de dropper zich heel wat eenvoudiger bedienen. En, nog belangrijker: het gewicht ging naar beneden. Waar je vroeger al gauw over een kilo extra sprak, weegt de FOX Transfer SL van Mohoric slechts 327 gram. Hoewel de Transfer SL voor de mountainbike werd ontwikkeld, is de diameter 27,2 mm. De Transfer SL is de lichtste dropper post die op de markt verkrijgbaar is. Want dat is ook 1 van de vereisten om die te mogen monteren. Elk onderdeel op een door de UCI gekeurde racefiets moet ook voor de recreatieve fietser verkrijgbaar zijn.
Door de dropper kon Mohoric weer zijn bekende, maar ondertussen verboden supertuck benaderen. In 1996 zou Marcel Wüst in de Amerikaanse Tour DuPont als eerste in de supertuck gedoken zijn. Maar het was Mohoric die in 2013 als 18-jarige met de supertuck Louis Meintjes en Caleb Ewan uit wiel ranselde tijdens het WK voor beloften. Terwijl Wüst weinig of geen navolging kreeg, leek voor Mohoric en Froome de supertuck een voltreffer in de zoektocht naar aerodynamisch voordeel. Door de ineengedoken houding vermindert het frontale oppervlak immers gevoelig, waardoor ook de luchtweerstand daalt.
FOX Transfer SL
Toen de UCI in 2021 de supertuck verbood, ging de hele wielerwereld even op de achterpoten staan. Mohoric had echter de Italiaanse klassieker al aangevinkt, met de bedoeling om in de afdaling van de Poggio het verschil te maken. De Slovaak ging onmiddellijk op zoek naar een oplossing en ging daarvoor aankloppen bij de technische partners. Al gauw kwam sponsor FSA met de FOX Transfer SL op de proppen. Bij de eerste tests kozen ze voor een drop van zowat 12 cm maar al snel bleek dat een drop van 6 cm meer voordelen opleverde.
Niet alleen de aerodynamica verbeterde door de lagere positie, maar ook de gevreesde gewichtstoename bleef erg beperkt. Bovendien werd de houding niet al te zeer gecompromitteerd en kon Mohoric ook in de bochten in de lage stand blijven. Het lager gelegen zwaartepunt leverde een betere wegligging op. Uit de data kon men nadien aflezen dat dankzij de betere stabiliteit er zelfs tijd werd gewonnen bij het uitkomen van de bochten.
Of het Mohoric ook effectief geholpen heeft, is nog niet 100% bewezen. Maar het is een overwinning die menigeen aan het denken heeft gezet. Zeker nu met de nieuwste technieken het doembeeld van een te zware fiets naar de achtergrond wordt verwezen, zullen we waarschijnlijk nog heel wat innovaties zien opduiken. Mohoric heeft er alleszins zijn voordeel uitgehaald. Zijn Monument is binnen.