Het zwaardere fietswerk in Tenerife kon je hier en hier al ontdekken. Het kan ook een stuk rustiger, hoewel we van Costa Adeje naar Mirador de Güímar een gedeelte van de lange route over de Teide doen. Je kan deze rit als een zalige fietstocht doen, of je knut hem aanpakken als een trainingstocht met enkele stevige klimmetjes om effe op door te jassen.
Roque de Jama
We starten vanuit Adeje, maar je kan deze tocht ook aanvangen vanuit Los Cristianos-Playa de Las Americas, Palm-Mar en Las Galletas. Vanuit Costa Adeje tot aan het Mirador de Güímar is het een goede 70 km, maar uiteraard kan je de rit altijd wat inkorten. Er zijn dorpjes genoeg voor een stop met een lekkere kop koffie en daarna kan je steeds wat vroeger terugkeren. Mirador de Güímar is wel de moeite. Vanuit Costa Adeje is het goed 6 km door het drukke centrum vooraleer we boven Los Cristianos de TF1 kruisen.
Van daaruit leidt een vrij drukke weg ons langs het nieuwe ziekenhuis richting La Camella. Af en toe komen 8 en 9% de laatste spiervezels wakker schudden, maar echt lastig wordt het niet. In La Camella vlakt het even af. Aan de rotonde zien we de richtingaanwijzer naar El Teide al staan, maar de berg laten we voor wat het is. We zetten onze route verder richting Valle de San Lorenzo. Meteen wordt ook het verkeer wat minder. De meeste wielertoeristen draaien in La Camella immers af richting Arona en rijden zo via Vilaflor verder naar de Teide.
Bij het buitenkomen van San Lorenzo wacht ons een 1e stevig klimmetje. Hier kunnen we al eens uithalen. De klim rond de Roque de Jama is goed 2,5 km lang en eentje om de spieren op de proef te stellen. Dit is voer voor de liefhebbers van het korte stevige werk. Aanvankelijk liggen de stijgingspercentages rond 5 à 6%, maar op het einde is het bikkelen aan een goede 8%. Het feit dat je vlak bij de top zit, maakt dat je nu niet kunt minderen. Even die hartslag in het rood en doorduwen is de boodschap. We zijn amper 16 km ver, maar zitten al op 545 hoogtemeters. De volgende kilometers zullen we moeten kiezen: ofwel rijden we rustig door en laten we de hartslag wat zakken, ofwel duwen we door en trachten er de snelheid in te houden wanneer de weg als een kleine rollercoaster op en neer gaat maar over 4 km wel naar 600 meter hoogte klimt.
Cortado
Ondertussen zijn we aangekomen in San Miguel de Abona, waar een afdaling van goed 3 km ons naar een volgende klim brengt. Het 1e gedeelte is niet zo leuk, maar eens de Carretera a los Abrigos verlaten hebben, wordt het genieten. Even maar, want een kilometer verder gaat het weer omhoog langs de flanken van de Montana Gorda. Goed 2 km lang is deze klim, maar het is wel vrij steil. Constant flirten we hier met 8%. Wie hier goede benen heeft, kan er al eens de beuk in zetten. Maar net zo goed zijn je benen opgeblazen….
Gelukkig krijg je dan gedurende een goede 6 km wat rust. We cruisen over smalle maar goede wegen en worden geregeld getrakteerd op erg mooie uitzichten. Dit is het landelijke Tenerife. Aan km 31 worden we weer op een loper getrakteerd. Zijn de benen al gerecupereerd? Of houden we het even rustig? Er volgen immers nog heel wat korte intervalletjes. De volgende 10 km gaat het voortdurend op en neer. Nooit steil, nooit lang, maar wel zonder ophouden. En ondertussen zijn we weer een goede 200 meter hoger geklommen. Aan hoogtemeters is er in Tenerife geen gebrek. We naderen Villa de Arico. Net voor het dorpje is er een korte, nijdige helling. Wie hier de macht nog heeft, kan de rest behoorlijk pijn doen. Boven op de top is er een leuk lokaal cafeetje. Een cortado is hier nog een echte cortado.
Heen en terug
Dan gaat het over dik 10 km voornamelijk naar beneden. We zakken weer tot een goede 330 meter hoogte waarna het, wat dacht je, weer omhoog gaat. Vanaf Icor rest ons 15 km lang een festival van stijgen en dalen tot we tenslotte weer op 550 meter hoogte belanden. Van daaruit daalt de weg tot we ons uiterste punt van de route hebben bereikt: El Mirador de Güímar. Deze plaats verdient niet alleen de lange verplaatsing, 72 km heen, maar ook een wat langere stop. Ondertussen zijn we immers al zowat 4 uur onderweg en hebben we dik 1.400 hoogtemeters bijeen geharkt. Op Mirador werd een erg mooi uitzichtpunt gebouwd en is er mogelijkheid om een stevige en erg verdiende bocadillo te verorberen.
We rijden via dezelfde weg terug. Die lijkt plots heel anders. Gewoon de andere richting nemen, laat ons zo anders naar het landschap kijken. Enkele opvallende plaatsen herkennen we natuurlijk, maar doordat we geregeld ook de Teide zien opduiken en de bergen rondom helemaal anders ogen, wordt het bijna een andere route. Tegelijkertijd leren we de afdaling waarvan we ons daarstraks afvroegen of het een leuke klim zou zijn, ook van de andere kant kennen. Kortom, deze optie zal je je zeker niet beklagen. Heen en terug is goed voor maar eventjes dik 140 km en 2.800 hoogtemeters. Aan jullie de keuze hoe je ze afhaspelt. Morgen toch maar een rustdag inbouwen?
Download hier de Tenerife Fietsroute naar Mirador de Güímar – 70 km.