Ze genoot er zichtbaar van! Vrijdag was Marlies van Gerwen even terug in wat we haar natuurlijke omgeving mogen noemen. In Schijndel stond de 42-jarige vrouw – officieel Marlies Liebregts van Gerwen – mee in voor de organisatie van de start van een etappe van de ZLM Tour. De dochter van ex-prof Gerry van Gerwen (70) groeide op tussen renners en koersfietsen.
Cycling Service
De familienaam Van Gerwen is onlosmakelijk verbonden met Cycling Service én met Team Milram. Cycling Service – een bedrijf dat bemiddelt bij organisatoren, ploegen en renners én ook media-accreditaties behartigt – werd aan Martin van Steen en John van den Akker verkocht. Team Milram werd eind 2010 opgedoekt. In beide organisaties maakte Marlies van Gerwen zich verdienstelijk.
“Ik ben opgegroeid tussen koerswielen”, lacht de Nederlandse. “Mijn papa was tot 1985 prof bij DAF, ging daarna bij de KNWU in de bemiddeling werken en is nadien zelfstandig geworden. Ik ging steeds mee naar de koers, naar de criteriums. Wat ik niet altijd leuk vond. Als puber verzette ik me daar wel eens tegen. Toch ging ik uiteindelijk sporteconomie studeren. En ben ik bij Cycling Service, het bedrijf van mijn ouders, beginnen werken.”
Begin jaren 2000 deed Gerry van Gerwen Cycling Service van de hand, maar Marlies bleef nog even meedraaien in de werking van het bureau. Papa Van Gerwen nam even later het management van het Duitse Team Milram in handen. Z’n dochter stapte mee over. “Mijn vader werd er General Manager, ik nam het zakelijke voor mijn rekening”, verduidelijkt Marlies. “Ik onderhield de contacten met de sponsors, met de federatie, met het antidopingagentschap, enzovoort. De plannen van de ploeg tekende ik ook uit en ging die in Zwitserland bij de UCI verdedigen. Ook het hospitalityprogramma was mijn werk.”
ZLM Tour
Om Team Milram te kunnen runnen, startte vader Van Gerwen een nieuw bedrijf. De Duitse ploeg bleef van 2006 tot en met 2010 in het internationale peloton en kende vooral met de Italiaanse spurtbom Alessandro Petacchi een pak successen. Ook de Duitser Erik Zabel boekte in het Milram-shirt, op het einde van z’n carrière, diverse mooie overwinningen.
“Eind 2010 vonden we geen nieuwe sponsors meer om de ploeg draaiende te houden”, herinnert Marlies van Gerwen zich. “Het was niet zo’n interessante tijd. Zeker in Duitsland niet want er heerste zowel een banken- als dopingcrisis. We mikten op een doorstart, maar dat lukte niet. De jaren nadien hebben we ons wagenpark ter beschikking gesteld van teams uit Zuid-Europa die in het noorden kwamen koersen. We hebben ook nog het logistiek management voor RusVelo gedaan. Maar op een bepaald ogenblik ben ik toch een andere baan gaan zoeken.”
Buiten de wielersport zelfs. “Eerst citymarketing voor een kleine gemeente, na de fusie tot Meierijstad kwam ik terecht bij ‘sport en gezondheid’ van deze gemeente”, verduidelijkt Marlies. “Toen de organisatoren van de ZLM Tour bij Meierijstad aanklopten, kwam onze stadhouder meteen naar mij toe. Omdat hij mijn verleden in het wielrennen kende.”
Fred Rompelberg
Voor Marlies van Gerwen een terugkeer naar haar biotoop. “Ik was betrokken bij de organisatie van de start van de etappe in Schijndel, met Veghel en Sint-Oedenrode 1 van de 3 kernen van Meierijstad”, gaat ze verder. “Ook de randactiviteiten zette ik mee op poten. Daarvoor werkten we samen met de lokale verenigingen. Inderdaad, onder meer met Wielervereniging Schijndel. Behalve voor de afstemming van het randgebeuren bij de etappestart heb ik nochtans geen link met deze wielerclub.”
Een rol in het wielrennen lijkt Marlies van Gerwen niet meer na te streven. “Ik zit intussen in een totaal andere levensfase”, lacht ze. “Met kinderen die fanatiek aan het sporten zijn, weliswaar niet in het wielrennen. Ze gaan 5 of 6 maal per week sporten. Best pittig om dat rond te krijgen. Met een team 200 dagen per jaar van huis weg zijn, zou niet meer zo makkelijk zijn als vroeger. Het was een fantastische tijd, maar je wordt geleefd als je voor een wielerteam werkt. Soms mis ik het, soms ook niet.”
Papa Gerry van Gerwen, 2 jaar geleden kandidaat-voorzitter van de KNWU, zit wel nog een beetje in het fietsen. “Met de Fred Rompelberg Cycling Holidays trekt mijn vader, intussen 70, 4 keer per jaar naar Mallorca”, besluit Marlies van Gerwen.