Bij Urbano-Vulsteke lag een nieuw contract klaar voor 3e jaars belofte Jens Delahaye, maar de Tollembekenaar hakte de knoop door en wuift het peloton vaarwel. Bij de ploegleiding klinkt spijt, maar de dorpsgenoot van de bekende komiek Urbanus bevestigt dat het geen grap is.
Geen profcontract
Jens Delahaye veroverde de Vlaams-Brabantse titel bij de beloften en werd een mooie toekomst voorspeld door de kenners, maar de 21-jarige belofte kon daar nadien geen verlengstuk aan breien. “Ik ben een realistisch type. Ik weet dat je al een steengoede prof moet zijn om een goed belegde boterham te verdienen”, beseft hij. “Ik solliciteerde bij verschillende profploegen, maar de deur bleef overal gesloten. Ik wilde best investeren in mezelf bij een continentaal team aan een kleine vergoeding, maar zelfs dat bleek er niet in te zitten.”
“Misschien ontbrak het me wel aan de juiste relaties om poorten te openen”, klinkt toch enige spijt. “Ik wilde alvast niet het risico nemen om eind 2024 opnieuw de deur op mijn gezicht te krijgen. Daarom hakte ik de knoop door.” Jens Delahaye beschikte nog over een Topsportstatuut, maar dat kon hem niet verleiden om in 2024 als laatste jaars belofte nog eens alles uit de kast te halen om naar een profcontract te hengelen. “Als 1e- en 2e jaars belofte liep het gesmeerd met de combinatie van studies en koers met dat Topsportstatuut. Ik verdeelde mijn tijd goed tussen de koers en de school.”
“Dit jaar zette ik alles op de koers. Ik kroonde me wel tot Vlaams-Brabants kampioen in Sint-Martens-Bodegem. Dat was genieten met volle teugen omdat er veel supporters aanwezig waren. Een spectaculaire vooruitgang maakte ik nadien niet en daar trok ik mijn conclusies uit.”
Schrijnwerker
Delahaye ging in september al aan de slag als schrijnwerker aan de zijde van zijn vader. “Net als mijn vader werk ik bij een schrijnwerkerij in Denderhoutem. Ik weigerde om nog een jaar extra te investeren in mijn carrière. Als schrijnwerker ben ik zeker van mijn inkomen. Ik startte meteen in dienstverband en krijg de kans om overuren te kloppen. De voorbije weken was ik nooit voor 8 uur ’s avonds thuis. Ik ben jong en verdien graag een centje bij. Zo werk ik vaak ook op zaterdag. Als jonge 20’er wil ik graag wat extra verdienen en ik krijg daartoe de kans met mijn nieuwe job.”
“Als belofte zou ik een jaar lang niets verdienen, terwijl een extra jaar in het peloton me ook helemaal geen garantie biedt op een profcontract voor 2025. Mijn beslissing is weloverwogen en definitief. Ik voel me momenteel als schrijnwerker gelukkiger dan als renner en nam dus de juiste beslissing. Ik ben vastberaden dat ik de goede keuze maakte en voelde nog geen zweem van spijt of twijfel. Ik sloot het hoofdstuk als wielrenner helemaal af.”
Delahaye werd bejubeld als renner, maar wacht nu de anonimiteit van een job in de schaduw. “Ik hoefde die publieke belangstelling niet echt, hoor. Ik probeerde altijd om een goed renner te worden. Na mijn opleiding in Geraardsbergen probeer ik nu ook een goed schrijnwerker te worden. Dat valt best mee. Ook in mijn nieuwe stiel geniet ik waardering en net als in de koers kom je met veel mensen in contact.”
Een nieuwe rol als ploegleider
Delahaye koestert de mooie momenten uit zijn prille carrière en werd intussen ook al gepolst voor een andere rol in het peloton. “Ik kan als ploegleider aan de slag bij een jeugdteam en overweeg dat wel. Ik blijf trouwens zelf nog wel fietsen met de vrienden. Zo hou ik best van tochtjes met de mountainbike. Ik werd 2 keer Vlaams-Brabants kampioen, 1 keer bij de aspiranten en dit jaar bij de beloften. 2 keer op het hoogste podium dus. Dat zijn mooie herinneringen.”
Delahaye boekte niet enkel mooie overwinningen zoals zijn provinciale titels, maar liet ook knappe ereplaatsen optekenen. “Ik haalde de top 10 in de Omloop Het Nieuwsblad en startte in mooie koersen als Parijs-Tours en de Ronde van Lombardije. Zo deed ik veel ervaring op die ik straks kan doorgeven aan jonge renners. Ik denk ernstig na over het voorstel om als ploegleider de handschoen op te nemen. Ik knip de draad met de wielersport dus zeker niet door. Je zal me nog wel zien opduiken in koersen, maar niet meer als renner. Ook nog wat meepeddelen in nevenbonden interesseert me niet.”
Delahaye heeft ook een verklaring waarom zijn najaar onder de verwachtingen bleef. “In de Ronde van Vlaams-Brabant werd ik meegesleurd in een massale valpartij tijdens een afdaling aan hoge snelheid. Ik liep dan wel geen breuken op, maar ondervond lang hinder en ik haalde nooit meer het niveau uit het voorjaar. Daardoor kon ik geen succesvol vervolg breien aan mijn provinciale titel. Het had anders kunnen lopen, maar ik blik zonder weemoed terug en ben klaar voor een nieuw hoofdstuk in een andere rol.”
Win een ABUS-racehelm én je eigen reportage op WielerVerhaal!