Een dagje vol stof, tanden bijten en veel afzien. Zonder pech is Houffa Gravel, niet voor niets een manche van de UCI Gravel World Series, een wedstrijd waar iedereen op zijn plek belandt. Onze fietsredactrice Floor Van Elsacker reed Houffa Gravel op de Entity Venture en kwalificeerde zich ondanks veel pijn en 25 km te veel voor het aanstaande WK 2024 in Halle en Leuven. Dit is haar verhaal.
Innerlijke spanning naar hoogtepunt
Om iets comfortabeler en rustiger naar de wedstrijd te gaan, heb ik met 3 fietsvriendinnen afgesproken om al een dagje eerder naar Houffalize te vertrekken. De 2u20 durende autorit hoeven we zo niet meer de ochtend van de wedstrijd te doen. Ik en mijn vriendin gaan de nummers al afhalen, terwijl de anderen het avondeten maken. Na een lekkere pasta is het tijd om mijn nummer al op mij Entity Venture te hangen en alles klaar te leggen om zaterdagochtend met zo weinig mogelijk issues te starten aan Houffa Gravel. Eerst tijd om in bed te kruipen en de wedstrijd al eens te rijden in gedachten.
Het is 6u30 wanneer de wekker gaat. Ik sta op met toch wel wat lichte zenuwachtigheid, maar dat hoort wel een beetje bij dit soort events. Het is voor mij al 12 weken geleden dat ik nog in competitie zat. Door een blessure was ik namelijk genoodzaakt om het fietsen op een lager pitje te zetten. Maar de perfectionist in mezelf haalt mijn wedstrijdroutine al snel in mij naar boven. Ik ben dan ook volledig gefocust op wat er gaat komen.
35 minuten voor de start sta ik al klaar in de startbox met mijn Entity Venture. De elite vrouwen rijden al naar de officiële start, nadien is het aan onze age group 19-34. Ook wij rijden naar de startboog en dan bereikt de innerlijke spanning zijn hoogtepunt. Ik voel mijn hartslag kloppen in mijn hals. Het fluitsignaal gaat. Na de start volgt meteen een heel pittige helling. Die heb ik gelukkig al verkend en dus probeer ik zo goed mogelijk in te delen. Verschillende rensters gaan me aan een moordend tempo voorbij. Ik probeer mijn eigen tempo te vinden. Die lichte Entity Venture komt hier op de klimmetjes zeker van pas.
Krampen
Ik kom in de eerste 2 wedstrijduren in verschillende groepjes terecht en voel voor de 1e keer in een lange tijd dat er veel op zit. Zo kan ik aanpikken met andere mannen die voorbijkomen, wat ervoor zorgt dat het tempo er stevig in blijft. Op de relatief rechte stukken komt de stijfheid van mijn Venture – voor de gelegenheid uitgedost met Stealth-wielen – goed van pas. Dit zorgt ervoor dat ik goed kan volgen en een beetje probeer te recupereren op de vlakkere of licht dalende stukken waar ik in het wiel zit.
Na een dikke 2 uur koers begin ik de pijn in mijn benen en hele lichaam te voelen. Zelfs tijdens het afdalen voel ik mijn benen verzuren. Helaas moet ik het groepje waar ik inzat lossen. Al snel volgen er andere groepjes die mij voorbijrijden, telkens probeer ik me opnieuw even vast te bijten in hun wiel.
Dan kom ik mezelf toch wel echt tegen, op een klim voel ik mijn kuiten verzuren. Daar zijn de krampen dan. Ook de hamstrings beginnen het moeilijk te hebben. Maar ik ben een bijter, dus ik probeer het wiel voor me vast te houden. De lichte Entity Venture is zeker een meerwaarde om bergop te rijden. Op het deel waar ik tijdens mijn verkenning lek reed, bouw ik nu extra voorzichtigheid in. Je kunt hier immers heel veel tijd verliezen door risico’s te nemen.
Geen pech
De kwaliteit van mijn Entity Venture komt de hele dag goed van pas. Zo kom ik zonder pech de dag door. De laatste 20 km is het op karakter, ik heb wel het gevoel dat ik er nog even doorkom. Maar ik krijg het moeilijk om nog hoge waardes te trappen die aan het begin van de wedstrijd wel haalbaar waren. Wanneer ik denk dat ik bijna 20km gedaan heb, passeert ik net het bord van de laatste 10km. Op karakter en in een groepje dat toch nog een beetje tempo kan houden, pik ik in om later samen en helemaal leeg over de meet te bollen.
Ik heb heel hard afgezien, maar tegelijk ook genoten. Ik zit nog maar net neer wanneer mijn zus al belt. Ze volgde mij de hele wedstrijd via de live timing. Ze wist dan ook al voor mij dat ik een kwalificatie voor het WK behaald had. Zelf was ik hier tijdens de wedstrijd helemaal niet mee bezig. Ik heb gewoon mijn eigen tempo proberen rijden. Zonder hoge verwachtingen stond ik aan de start. Ik wilde vooral mijn eigen grenzen aftasten. Een kwalificatie voor het WK had ik niet kunnen vermoeden. Maar deze vermoeiende dag zo afsluiten, maakt het enkel maar mooier.
Op naar het WK!
Floor
