Zaterdag start in het Italiaanse Vicenza het WK Gravel. De UCI organiseert er voor de eerste keer een heus WK voor deze sterk opkomende categorie. Voor de route tekent het eventbureau van Filippo Pozzato verantwoordelijk. Nadat er eerst in Toscane werd gezocht, diende men op het laatste moment uit te wijken naar de regio Veneto. Tussen Vicenza, Padua en Cittadella tekenden zij een 140 km lang traject uit. Wij gingen op verkenning.
Monte Berico
Ondanks dat ter elfder ure nog een nieuw parcours diende gezocht te worden, belooft het een spannende wedstrijd te worden. Alle deelnemers leggen de 140 km af. De vrouwen en de mannen in de leeftijdscategorie boven 50 jaar houden het op deze afstand voor bekeken. De profs breien er op het eind nog 2 keer een lokaal rondje aan, wat neerkomt op 196 km. Maar ook de niet-elite renners in de leeftijdscategorieën tot 50 jaar rijden een lokaal rondje en krijgen 166 km voor de wielen geschoven. De aankomst is voor iedereen in het pittoreske en historische Cittadella.
De wedstrijd wordt op gang geschoten in het Campo Marzo-park aan de zuidzijde van Vicenza. Dan volgen enkele kruispuntjes en nog geen kilometer na de start worden we plots geconfronteerd met de 1e hindernis van de dag. Naast een historische gaanderij ligt een zowat 300 meter lange schitterende gravelstrook… met een gemiddeld stijgingspercentage van 11,8%. Slechts 300 meter, maar hij lijkt minstens dubbel zo lang. Dan is het nog niet gedaan. Na een tiental meter vlak draait de route een klein straatje in en dat loopt omhoog aan bijna identieke (dubbele) cijfers. Na een goede 2 kilometer bereiken we de top van de Monte Berico en volgt een vrij technische afdaling over gravel. Vooral in de erg korte bochtjes ligt heel wat los gravel en is het oppassen geblazen. Het is duidelijk dat hier al dadelijk een 1e schifting zal gebeuren. Iedereen heeft immers de route verkend en weet dat je hier maar beter vooraan kunt zitten om problemen te voorkomen. Of: zowat iedereen zal hier zijn maximale wattages en hartslagen halen.
Dan volgen enkele vloeiende stukken. Langs de Retrone-rivier ligt een stuk gravel dat zo uit de boekjes lijkt te komen. Het zicht van de omliggende bergen geeft nog wat extra cachet. Maar of de renners tijd zullen hebben om even rond te kijken, is maar de vraag. Wie vooraan zit, zal het geslagen gat graag behouden en wie achteraan zit zal dat gat maar al te graag dichtrijden. Er zal dus gevlamd worden. Bovendien krijgen we een 1e keer te maken met een opvallend onderdeel van het parcours. De route gaat immers geregeld over fietspaden. Die zijn, net als bij ons, goed voorzien van paaltjes en sluizen. En die staan stevig gebetonneerd. Hoe het razende peloton daardoor moet, lijkt ons niet duidelijk. Of zouden ze toch de breekhamer erbij halen?
Lago di Fimon
Wat verder volgt weer een technisch stuk waar voorbijsteken erg moeilijk is. De singletrack slingert langs een bosrand richting de volgende klim: de Dorsale Berica. Op die singletrack is het wel oppassen. En liggen heel wat grote stenen over het parcours en je moet goed opletten om niet lek te rijden. Bovendien waren de keien tijdens onze verkenning erg nat en glad, je moet dus geconcentreerd blijven.
Dan volgt op asfalt de 2 km lange klim over de Via Vegre. In het 1e gedeelte flirten we geregeld met 10% en pas in het laatste gedeelte vlakt de helling wat af. Het zal er weer stevig aan toe gaan. Vlak daarop volgt immers een moeilijke en steile afdaling. Eerst gaat het nog over Ardens asfalt, maar dat gaat over in erg ruw en met putten en groeven opgekalefaterd beton. Scherpe bochten zorgen ervoor dat de remmen behoorlijk van pas zullen komen. En we zijn nog geen 20 km ver.
Tegelijkertijd zit het technische gedeelte van het parcours er al op. Vanaf nu is het vooral gravelen over brede wegen en aangelegde fietspaden. Wie hier niet mee is met de kopgroep zal van goeden huize moeten zijn om weer aan te sluiten. Er volgen immers nog goed 120 km goedlopende wegen zonder technische moeilijkheden. Ideaal terrein voor grote motoren en tempobeulen. We volgen de contouren van de vallei en rijden rond het Lago di Fimon. Wat later nestelen we ons aan de oevers van de Fiume Bacchiglione-rivier. Op de brede dijken volgen de kilometers gravel, fietspaden en een streepje veldweg elkaar in sneltempo op.
Rouleurs
Toch is het opletten geblazen. Hier en daar moet je om het volgende pad te kunnen bereiken over de weg, of beter gezegd het fietspad. Geregeld wordt dat fietspad afgeschermd door stevige vangrails en als je net dan de gewone weg volgt, moet je onverrichterzake even terugkeren. Ongetwijfeld zullen er genoeg stewards zijn om alles in goede banen te leiden, maar het zou ons niet verbazen dat in het heet van de strijd er iemand zal zijn die net wat te vroeg afdraait. Af en toe verlaten we de fietspaden, leiden echte gravelwegen ons door het platteland en doorkruisen we pittoreske dorpjes over aftands asfalt.
Iets voor Padua volgen we een kanaal: de Scaricatore. Nu gaat het gedurende 20 km recht toe recht aan. Enkele onderbruggingen zorgen ervoor dat het tempo wat onderbroken wordt, maar hier worden waarschijnlijk de registers wijd open getrokken. Verstand op nul en gas geven. De achterblijvers mogen niet terugkomen. Het is wel opletten op de pijlen die het parcours aanduiden. Wanneer onze GPS ons langs de rechterkant van het water stuurt, wijzen de pijlen naar links. Een Filippijn is de weg kwijt en rijdt met ons mee. Even verder zien we de oorzaak: wegenwerken aan het fietspad maken dat er niemand voorbij kan. Enkele dagen geleden waren de werken er nog niet en volgde hij de originele GPS. Enkel op de GPS vertrouwen is dus niet aangeraden.
Wanneer het kanaal de rechtgetrokken rivier Fiume Brenta kruist, draaien we weer noordwaarts. We zijn 82 km ver en de 1e vermoeidheid laat zich wat voelen. Het parcours verandert amper. Brede dijken, asfalt, gravel en smalle gravelpaadjes wisselen elkaar af, maar technisch is er geen hol aan. Dit is gemaakt voor rouleurs, de mannen en vrouwen die uren tempo kunnen maken. Onze Filipijnse vriend sluit aan bij enkele Amerikanen die ons ter hoogte van het majestueuze Piazzola sul Brenta voorbijsteken. Dave rijdt in de leeftijdscategorie boven de 50: “I’m going for the win! I’ll get that jersey!”.
Kort voor Citadella is de route weer veranderd. Hier en daar is de richting niet heel duidelijk. Geen signalisatie betekent gewoon rechtdoor, maar wat is rechtdoor wanneer je moet kiezen tussen wat ooit asfalt was en mooi gravel. Een schoonheidsfoutje. Daarna volgt nog een erg mooi stukje natuurlijk gravel door kilometerslang struikgewas langs de rivier. Het pad slingert van links naar rechts maar is breed genoeg om het gas nog eens helemaal open te draaien. Het is bijna jammer dat we moeten afdraaien richting Cittadella.
De aankomst maakt veel goed. Plots staan we voor de hoge muren die de oude stad omringen. De organisatie laat ons trouwens wat langer genieten van het prachtige uitzicht door ons beneden langs de slotgracht te sturen. Het wordt bijna toeristisch. Maar al snel moeten we weer even steil omhoog richting het oude stadscentrum. Dave, onze Amerikaanse vriend, staat zich aan zijn auto nog af te drogen. Zijn bevindingen komen overeen met de onze. Het 1e kwart is schitterend, dan volgt een minder mooi, maar erg snel gedeelte om in het laatste kwart mooi af te sluiten. “The speeds is gonna be high”, besluit hij.
Het belooft een harde wedstrijd te worden. Van bij het begin zal er gekoerst worden en ook nadien zal het tempo niet zakken. Het is duidelijk dat de toppers vooraan moeten zitten om de moeilijke afdaling in de eerste kilometers zonder kleerscheuren door te komen. Om te vermijden dat enkele concurrenten nog kunnen terugkomen, zal het gas ver open blijven. Cadeaus zullen er niet worden uitgedeeld. Zowel bij de elite mannen als vrouwen staan er enkele allrounders met een grote motor aan de start. Het feit dat er naast Van der Poel en Sagan nog een 20-tal WorldTour-renners starten, geeft aan dat de fietsconstructeurs erg veel waarde hechten aan dit kampioenschap. En dan wil je jouw renner graag op het podium zien staan. We zijn benieuwd wie de grootste motor heeft.
Download GPX WK Gravel – 140 km
Hier lees je hoe de finale lus van 26 km eruitziet!